سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم. در روایت است از امام صادق علیه السلام که میفرمایند: إِذَا صَلَّیْتَ صَلَاةً فَرِیضَةً فَصَلِّهَا لِوَقْتِهَاصَلَاةَ مُوَدِّعٍ
وقتی نماز میخوانید مانند کسی نماز بخوانید که میخواهد آخرین نماز عمرش را بخواند. (امالی صدوق، ص256)
اگر کسی در حال نماز خواندن نسبت به رکعات نماز تردیدی برایش پیش بیاید مثلا نمی داند رکعت اول است یا سوم وظیفه اش چیست؟
در جواب عرض می شود چنانچه انسان نسبت به رکعات نماز گمان داشته باشد، گمان در رکعات نماز، حکم یقین را دارد، مثلا اگر انسان در رکعات نماز نمی داند یک رکعت خوانده یا دو رکعت اما احتمال بیشتر بدهد که دو رکعت خوانده است ، در این صورت بنا می گذارد که دو رکعت خوانده است و در این حکم فرقی بین نمازهای دو رکعتی و سه رکعتی و چهار رکعتی ندارد. و همچنین فرقی ندارد در نمازهای واجب یومیه باشد یا در نمازهای واجب دیگر مثل نماز آیات. و چنانچه نسبت به رکعات نماز شک داشته باشد هر گاه انسان در رکعات نماز شک کرد نمی تواند بلافاصله نمازش را بهم بزند بلکه باید مقداری فکر کند تا شاید شکش برطرف شود و چنانچه مقداری فکر کرد و به یک طرف احتمال بیشتر بدهد بنا را بر همان طرف می گذارد. مثلا کسی که در نماز صبح شک کند که یک رکعت خوانده یا دو رکعت ، مقداری فکر می کند چنانچه احتمال بیشتر بدهد که دو رکعت خوانده بنا را بر همان رکعت دوم می گذارد. و چنانچه بعد از فکر کردن به یک طرف احتمال بیشتر ندهد در این صورت به احکام شک در رکعات نماز عمل می کند.(رساله مراجع م 1166. رساله مراجع م 1234)
خداوند متعال به همه ما توفیق حضور قلب در نماز را عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و ال محمد