سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: عَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعَامُ مِسْکِینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ.
و بر کسانى که طاقت و توانایی روزه را ندارند ، لازم است کفّاره اى بدهند، مسکینى را اطعام کنند و هر کس به میل خود بیشتر نیکى کند (و بیش از مقدار واجب، طعام بدهد)، براى او بهتر است. (سوره بقره آیه 184)
طبق این آیه شریفه، دستور خداوند متعال به اطعام فقرا در متن احکام روزه ،نشان از اهمیت توجه و رسیدگی به فقرا را دارد.
اما چند نکته درباره کفاره:
1. اگر کسی در ماه رمضان بواسطه مریضی روزه نگیرد چنانچه قضای روزه را تا رمضان آینده نگیرد باید برای هر روز یک مد طعام که 750 گرم نان یا گندم یا برنج غذای دیگر به فقیر پرداخت کند و چنانچه فرد نتواند به جهت مریضی تا سال آینده قضای روزه را بگیرد قضای روزه از ساقط است.
2. آنچیزی که در پرداخت کفاره لازم است این است که برای هر روز 750 گرم نان یا گندم و برنج و مانند اینها به فقیر پرداخت شود و پرداخت پول صحیح نیست مگر اینکه پرداخت کننده مطمئن باشد که فقیر پول دریافتی را به مصرف همان غذای محاسبه شده می رساند. بنابراین اگر فقیر پول ده کیلو نان را گرفته اما با آن مثلا سه کیلو برنج بگیرد کافی نیست.
3. کفاره را به کسی که خرجیش بر عهده انسان واجب است مانند فرزند و پدر و مادر فقیر نمیتوان پرداخت کرد ولی به برادر یا خواهر فقیر و دیگر خویشان اشکال ندارد.
خداوند متعال همه مشکلات مومنین را برطرف فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.