اعراض از وطن با رویکرد عزاداری
حدیث با موضوع ماه محرم
سلام علیکم.
بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت ایام سوگواری حضرت اباعبد الله الحسین علیه السلام
از‌امام رضا علیه السلام روایت شده که می‌فرمایند : کَانَ‌أبِی إذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لَایُرَی ضَاحِکاً وَ کَانَتِ الْکَابَةُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ
ماه محرم ماه حزن اهل البیت علیهم السلام وشیعیان ایشان است؛امام رضاعلیه السلام فرمودند:چون ماه محرم داخل می‌شد،پدرم راکسی خندان نمی‌دیدواندوه وحزن پیوسته بر او غالب می‌شدتاروزدهم،چون روزعاشورامی‌شد آن‌روز،روز مصیبت وحزن وگریه اوبود.( وسائل الشیعة، ج14، ص: 504)
توضیحات
یکی ازسوالاتی که در ایام عزا مطرح می شود این است که افراد برای اقامه عزاداری به زادگاه های خود برمی گردند در این ایام نسبت به نماز خودشان چه تکلیفی دارند؟
در پاسخ مطرح می شود:
اگر شخصی از وطنش برای زندگی به شهر دیگری برود و مطمئن باشد که دیگر برای زندگی به همان وطن‌بر‌نمی‌گردد، حکم مسافر را دارد؛ مثلا کسی قبلا تهران وطنش بوده و الان مشهد مقدس را برای زندگی و سکونت انتخاب نموده است‌و‌مطمئن است که دیگر برای سکونت و زندگی به تهران برنمی گردد، حال‌چنانچه اگربرای دید و بازدید یا شرکت در مراسمات عزاداری یا سرکشی ویا تفریح و سرکشی به املاک و مانند این موارد به آنجا برگردد، نماز شکسته است مگر اینکه قصد ماندن ده روز را داشته، یا دائم السفر باشد. (مشهور؛ مخالف: آیه الله خوئی ره که می فرمایند جایی که وطن باشد تا وقتی که ملکی دارد هنوز وطنش باقی است ،( منهاج الصالحین مساله926)
خداوند سفر مسافرین اسلام خاصه سفر زائرین امام رضا علیه السلام را بی خطر فرماید به برکت صلوات بر محمد‌و آل محمد.
