ترک عمدی روزه و کفاره آن

توضیحات

یکی از واجبات الهی بر مکلفین روزه ماه مبارک است که بر هر کس که معذور نیست باید روزه بگیرد و البته ترک عمدی و بدون عذر حرام و گناه بزرگ است.
امروز تصمیم داریم چند نکته در رابطه با کسانی که بالاخره شاید در ایام جهل روزه ماه مبارک رمضان را عمدا نگرفته اند بیان کنیم:
1. اگر روزه دار در ماه مبارک رمضان خدایی ناکرده عمدا و بدون داشتن عذر روزه نگیرد و یا اینکه روزه را شروع کند ولی بین روز مثلا عمدا غذا بخورد یا آب بیاشامد مرتکب گناه شده و باید توبه کند و علاوه بر وجوب قضای روزه، کفاره عمد هم بر او واجب می شود. (البته اگر کسی از روی فراموشی چیزی بخورد روزه باطل نمی شود – و اگر کسی از روی نداستن مسئله از مبطلات روزه مرتکب شود به نظر بسیاری از مراجع از جمله امام خامنه ای روزه اش باطل است و البته کفاره عمدی ندارد.)
2. این کفاره افطار عمدی روزه که واجب می شود چیست؟ الف: اطعام و سیر نمودن شصت فقیر است و اگر قرار باشد طعام را به آنها بدهد باید به هر نفر یک مد طعام یعنی 750 گرم (1) از غذاهای متعارف مثل نان یا آرد یا گندم و یا برنج ... بپردازد. ب: گرفتن شصت روز روزه است که باید سی و یک روز آن پشت سر هم باشد. (2)
3. کسانی هم که به هر دلیلی وظیفه شان روزه نگرفتن است نباید به صورت علنی و در معرض نگاه عموم، چیزی بخورند و لازم است حرمت ماه مبارک را رعایت نمایند چرا این امر آسیب اجتماعی فرهنگی در جامعه اسلامی را به دنبال دارد. (3)
خداوند متعال در ماه مهمانی خودش توفیق بندگی و عبادت را به همه ما عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و ال محمد.
نکات توضیحی و منابع:
(1) شبیری: یک مد طعام 900 گرم است.)
(2) مکارم: احتیاط واجب. (رساله مراجع م 1660و 1661)
(3) امام خامنه ای، استفتاء خصوصی، کد779214، تاریخ استفتاء: 1396/03/27)