سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده که فرمودند: ما مِن مُسلِمٍ یَغرِسُ غَرسَاً أو یزَرَعُ زَرعَاً، فَیأکُلُ مِنهُ إنسانٌ أو طَیرٌ أو بَهیمَةٌ إلاّ کانَت لَهُ بِهِ صَدَقَةٌ.
هر مسلمانی درختی بنشاند یا چیزی (کِشتهای) بکارد و انسان یا پرنده یا چارپایی از آن بخورد، برای او صدقه محسوب میشود. مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۴۶۰» جامع أحادیث الشیعة (للبروجردی)،ج23، ص: 960 .
دو نکته درباره ضرر زدن به دیگران:
1- خداوند متعال آبرو و جان و مال مردم را محترم دانسته لذا ضرر زدن به آنها حرام و گناه و در بسیاری از موارد موجب مدیون شدن است.بنابراین اگر به کسی ضرری رسانده می بایست جبران نموده یا رضایت او را به دست آورد.
2- یکی از مواردی که باعث مدیون شدن افراد میشود ورود بدون اجازه و بر خلاف شرع به ملک و باغ دیگران است و یا خسارت زدن به آن که علاوه بر گناه بودن این عمل، مدیون هم خواهد شد و باید جبران کند.
3-در وجوب اداء دین فرق نمی کند ضرر زدن عمدی باشد یا سهوی و فرق ندارد هنگام ضرر زدن بالغ بوده یا نابالغ در همه این موارد باید دینش را ادا کند به این صورت که اگر طلبکار را می شناسد و دسترسی دارد باید دینش را به همان فرد بپردازد و اگر فوت کرده به ورثه او بپردازد و صدقه کافی نیست و اگر به هیچ وجه به آن فرد یا ورثه اش دسترسی نداشته یا وی را نمی شناسد باید با اجازه فقیهِ جامع الشرایط رد مظالم بدهد یعنی آن مال را به فقیر متدین بدهد. (مکارم جلد ص561- فاضل استفتائات ج2 ص427 و امام ج 3 ص 576و مراجه م: 1815 و 2279 و2548 و تبریزی استفتاآت ج2س1226و1165،رساله مراجع مساله2581، ).
خداوند متعال ما را مدیون احدی قرار ندهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.