سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم در روایت است از امام صادق علیه السلام که فرمودند: مَنِ اسْتَدَانَ دَیْناً فَلَمْ یَنْوِ قَضَاهُ کَانَ بِمَنْزِلَةِ السَّارِقِ.
اگر کسى قرض بگیرد و تصمیم نداشته باشد آن را به صاحبش برگرداند، به منزله دزد محسوب مى شود.( الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج5 ؛ ص99)
چند نکته در مورد اداء دین و بدهی:
1- اگر طلبکار طلب خود را مطالبه کند، چنانچه بدهکار بتواند بدهى خود را بدهد باید فورا آن را بپردازد و اگر تاخیر بیندازد گناهکار است.
2. اگر بدهکار غیر از خانهاى که در آن نشسته و اثاثیه منزل و چیزهاى دیگرى که به آنها احتیاج دارد، چیزى نداشته باشد طلبکار نمىتواند طلب خود را از او مطالبه نماید بلکه باید صبر کند و نمىتواند او را مجبور کند که چیزهاى مورد احتیاجش را بفروشد، امّا بدهکار باید براى پرداخت بدهى خود در صورت توان تلاشکند و ازطریق کسب و کار چیزى بدست آورده و بدهىخود را بپردازد
3.کسى که دسترسى به طلبکار خود ندارد، چنانچه امید نداشته باشد که او را پیدا کندبه نظر اکثر فقها باید(فتوی یا احتیاط) با اجازه حاکم شرع طلب او را به فقیر بدهد، و فرقی ندارد که فقیر سید بدهد یا غیر سید.(فاضل، اراکی، گلپایگانی،صافی: احتیاط واجب این است که اگر طلبکار سید نیست به سید ندهد. .( مساله٢٢٧٦رساله مراجع مساله٢٢٧٧)رساله مراجع مساله ٢٢٧٩)
خداوند متعال ما را مدیون احدی قرار ندهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد