سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم. در روایت است از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم که فرمودند: لَیسَ مِنّا مَن یُحَقِّرُ الامانَةَ حَتّى یَستَهلِکُها إِذَا استُودِعَها؛
از ما نیست کسى که امانت را کوچک بشمارد و از آن مواظبت نکند و در معرض تلف شدن قرار بدهد.( الاختصاص شیخ مفید ص 381)
گاهی در مراسمات و مجالس کفش افراد را از روی عمد یا سهو می برند و در پایان مجلس یک جفت کفش دیگر می ماند، آیا شخص می تواند این کفش را برای خود بردارد؟ در جواب عرض میکنیم که به نظر اکثر مراجع با چند شرط شخص میتواند آن را برای خود بردارد:
1.بداند کفشی که مانده است، مال کسی است که کفش او را برده است.
2.از پیدا کردن صاحبش نا امید شود یا برایش سختی فراوان داشته باشد.
3. اگر قیمت آن از کفش خودش بیشتر باشد باید هر وقت صاحب آن پیدا شد زیادی قیمت را به او بدهد و چنانچه از پیدا شدن صاحبش نا امید شود باید با اجازه از حاکم شرع زیادی قیمت را از طرف صاحبش صدقه بدهد. ( سیستانی-فاضل-خویی-وحید : در صورتی می تواند بردارد که بداند راضی باشد یا به ناحق وعمد برده باشد) ر ساله مراجع م 2581)
خداوند متعال توفیق انجام واجبات را به ما عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.