سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم در روایت است از حضرت امام محمد باقر علیه السلام که میفرمایند: إِنَّ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیَ عَنِ الْمُنْکَرِ فَرِیضَةٌ عَظِیمَةٌ بِهَا تُقَامُ الْفَرَائِضُ .
امر به معروف و نهى از منکر دو واجب بزرگ الهى مىباشند که سایر واجبات با آنها بر پا مىمانند .( وسایل الشیعه ج 16 ، ص119 ، ح 21132)
دو نکته درباره امر به معروف و نهی از منکر :
1. یکی از شرایط امر به معروف و نهی از منکر این است که فرد گنهکار اصرار بر تکرار گناهش نداشته باشد لذا اگر انسان شاهد گناه دیگری بود مثلا شاهد بود که نماز فردی قضا شد یا مالی را از دیگری غصب نمود اگر انسان یقین داشته باشد که طرف مقابل اصرار بر تکرار این گناه ندارد یا در صورتی که شک داشته باشد که آیا این فرد قصد دارد این گناه را تکرار کند یا خیر؛ در هر دو صورت انسان نسبت به نهی از منکر وظیفه ندارد.
2. اما در صورتی که شخص گنهکار از گناهش توبه نکرده باشد یا انسان شک داشته باشد که از گناهش توبه کرده است یا نه، واجب است او را به توبه دعوت نماید و البته بر خود شخص گنهکار واجب است از گناه خودش توبه نماید و حقیقت توبه پشیمانی از گناه است یعنی قلبا از گناهش پشیمان شود و تصمیم بر ترک گناه بگیرد و همچنین نسبت به برخی گناهان جبران گذشته واجب است مثلا اگر گناهش ترک نماز و روزه بوده در انجام نماز و روزهای قضا کوتاهی نکند ، خمس، زکات و حق الناس که بر گردن دارد، را پرداخت کند. (تحریر الوسیله ج2 امر به معروف شرط سوم م 5)
تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام وسلامتی مراجع عظام خصوصا مقام معظّم رهبری صلوات بر محمد و آل محمد