سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم در روایت است ازحضرت امام محمدباقر علیه السلام که میفرمایند: إِنَّ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیَ عَنِ الْمُنْکَرِ فَرِیضَةٌ عَظِیمَةٌ بِهَا تُقَامُ الْفَرَائِضُ .
امر به معروف و نهى از منکر دو واجب بزرگ الهى مىباشند که سایر واجبات با آنها بر پا مىمانند .(وسایل الشیعه ج 16 ، ص119 ، ح 21132)
چند نکته کوتاه درباره احکام امر به معروف :
1-واجب شدن امر به معروف و نهی از منکر شرایطی دارد از جمله الف) شناخت صحیح معروف و منکر ب) احتمال تاثیر در مخاطب ج) تصمیم مخاطب بر تکرار عمل د) نداشتن مفسده وضرر جانی، عرضی و مالی قابل توجه .
2-یکی از شرایط امر به معروف و نهی از منکر در کنار بقیه شرایط احتمال تاثیر است یعنی اگر انسان احتمال عقلایی مثلا ده درصد احتمال بدهد که امر و نهیش نسبت به شخص گنهکار تاثیر دارد باید تذکر بدهد هر چند گمان قوی داشته باشد که ممکن است گنهکار نپذیرد ولی وجود احتمال برای ثابت شدنتکلیف شرعیکافی است. اما اگر انسان یقین و اطمینان دارد که تذکر هیچ اثرینسبت به گنهکار ندارد به نظر اکثر فقها تکلیف ساقط است.
3-منظور از احتمال تاثیر این است که اگر انسان احتمال بدهد که با تذکر دادن،گنهکار بطور کلی گناه را ترک می کند یا مدت کوتاهی گناه را مرتکب نمی شود یا باعث می شود گناه را کمتر یا کم رنگ تر انجام دهد یا امر و نهی در آینده احتمال تاثیر دارد در همه این موارد امر به معروف و نهی از منکر واجب است مثلا اگر کسی نماز نمی خواند چنانچه انسان احتمال بدهد با امر به نماز، اهل نماز می شود یا حداقل چند روزی نماز می خواند یا در آینده اهل نماز می شود، امر به نماز واجب است.(تحریر ج2 کتاب امر به معروف شرط دوم ، رساله جامع ج 1ص 618 شرط دوم)
خداوند متعال توفیق عمل به وظائف شرعی را به همه ماعنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد