نقش دعا و امور معنوی در برابر بلاها

توضیحات

سلام علیکم-بسم الله الرحمن الرحیم
برخی گویند: امور معنوی مثل دعا و صدقه و توسل و امام، و... چرا میگذارند بلا و بیماری برای آنها و مومنین پیش آید؟
در جواب باید گفت:
اولا: زمانی توسل کردن به اهل بیت و دعا و تضرع برای رفع مشکل تاثیر گذار است که انسان سعی و تلاش خود را برای رفع مشکل بکند(مثلا اموربهداشتی را رعایت کند) و از خداوند و اهل بیت بخواهد سعی و تلاشش موثر واقع شود و در آنجا که رفع مشکل از قدرت او خارج است ، آنان یاریش کنند .علی علیه السلام فرمود ؛«دعا کننده بدون عمل و تلاش مانند تیر انداز بدون « زه» است»(نهج البلاغه حکمت337)
از آنجایی که زه عامل حرکت و وسیله پیش راندن تیر به سوی هدف است روشن می شود که تلاش و کوشش نیز جزو شرایط اساسی برای استجابت دعا است .
یعنی همانطوری که دارو بدون شرایط اثر نمیکند(چقدر مریضها که دارو اثر نمیکند و خوب نمیشوند) دعا نیز بدون شرایط اثر نمیکند؛ مثلا بشرطی آتش چوب را میسوزاند که (چوب کنار آتش باشد-اکسیژن باشد-مانعی نباشد-)،پس دعا نیز بشرطی موثر است که به وظیفه عقلی و دینی خود( مثل رعایت امورعقلانی حفاظتی مثل رعایت سرعت مطمئنه در رانندگی؛ رعایت اموربهداشتی در بیماری) عمل کرده باشد
در موضوع بیماری(کرونا) هم ما موظفیم ، نهایت تلاش خود را جهت مقابله با آن انجام دهیم و حتی اگر نیاز باشد ، زیارت اماکن مقدسه را محدود کنیم تا بیماری شیوع پیدا نکند و آنجا که قدرت کنترل نداریم ، به درگاه خداوند و با توسل به اهل بیت علیهم السلام ، دعا و تضرع کنیم تا یاری خداوند نصیب ما شود .یعنی ممکن است تمام اسباب مادی را انجا دهیم ولی اثر نگذارد،ولی با دعا خود اسباب مادی اثراتش عملی شود؛با این توضیح که : دعا و توسل و... علل نزدیک و قریب را معمولا عوض نمیکند،یعنی موقع نماز باران امام رضا(ع) بدون ابر باران نمی بارد بلکه علل بعیده (دور) را عوض میکند،مثلا اگر قرار نبوده ابری از دریا برخیزد، خدا کاری کرده که آفتاب در ساعت خاص بتاید و بادی که قرار نبوده،ابر را به این سمت بیاورد،آورده است تا به کسی حس معجزه و خارق عادت بودن دست ندهد
ثانیا: اراده خداوند در دنیا بر این تعلق گرفته است که در این عالم همه چیز به طور طبیعی خود پیش برود و وقتی علت های مادی یک پدیده حاصل شد معلول آن نیز محقق شود تا اسباب رشد و امتحان و ابتلاء در دنیا مختل نشود .امام صادق علیه السلام فرمود :« خدا خواسته است که همه کارها از طریق اسباب آن جاری باشد»(الکافی، ج1،ص357)
ثالثا: این که مثلا ازدحام جمعیت در حرم ، موجب شیوع بیشتر بیماری کرونا شود ، منافاتی با تقدس و توسل به ایشان ندارد چرا که این نوع شیوع بیماری مثلا ، طبق قوانین حاکم بر جهان است که یکی از این قوانین تاثیر گذاری علت ها و محقق شدن معلول هاست، و گفتیم اراده خداوند بر این تعلق گرفته است که در دنیا امور از طریق اسباب طبیعی خود جریان یابد .
وقتی اراده خداوندی چنین بوده است ، امامان نمی توانند اراده ای بر خلاف اراده خداوندی داشته باشند چنان که امام کاظم علیه السلام فرمود:«خداوند قلوب امامان را محل اراده خودش قرار داده است ، زمانی که خداوند چیزی را بخواهد و اراده کند ، امامان هم آن را انجام می دهند و آنها بدون اذن الهی کاری نمی کنند »(بحار؛ ج5 ؛ص114)
رابعا: مسئولین حرم قصد محدودیت ندارند بلکه اراده خود خدا واهل بیت همین است که از طریق اسباب و علل کارها را انجام دهند واز طرفی حفظ جان مومنین واجب است که اگر بخاطر رعایت نکردن به خطر بیفتد گناه بزرگی است
خامسا:باید افرادی که بیماری واگیر دارند به محلهای عمومی نروند و بقیه نیز باید نزدیکشان نشوند، چنانکه امام صادق علیه السلام فرمود:« از مجذوم فرار کن چنان که از شیر فرا می کنی »(الفقیه ج 3 ص 557) وپیامبر فرمود:« آنکه دارای آفت ( و بیماری مسری ) است بر فرد سالم وارد نشود »(وسائل الشیعه ج 11 ص 507)
بنابراین باید تمام مراقبت های لازم اجرایی شود و آنگاه که خارج از توان انسان است ، امور به خداوند واگذار شود
خداوند همه بلاها مخصوصا این بیماری را ، دفع و رفع کند به برکت صلوات برمحمد و آل محمد