اهل البیت و آلودگی حرمهایشان به ویروس کرونا
توضیحات
سلام علیکم-بسم الله الرحمن الرحیم
گرچه اهل بیت طبق آیه 33 احزاب مطهرند(«إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیرا») ولی منظور از طهارت ، در ساحت باطنی است که از گناه و اشتباه مصون هستند؛ اما در جنبه ظاهر(انا بشر مثلکم-11کهف) هستند و نیاز به غسل و طهارت ظاهری پیدا میکنند و در جنگ اگر بدنشان خونی شود مطمئنا با آب طهارت میکنند
اما اینکه حرم اهل بیت هیچ وقت الوده نشود،درست نیست ،زیرا دنیا طبق قواعد علت و معلول میچرخد و مطئنا اگر طفلی در حرم ادرار کند ؛نجس میشود و یا دست کسی خونی شود، همانطور که بمب در حرم مطهر منفجر شد و تعداد زیادی کشته شدند و خواه ناخواه حرم به خون اینها آغشته شد.
از اینجهت اینکه گفته شود متدینین با الکلی که عمری میگفتند نجس است، حرم مطهر را شستشو دادند:گوییم: هر الکلی نجس نیست و الکل طبی فرق دارد، همچنین نجاست یک چیز دلیل بر بد بودن نیست مثل سگ که برای شکار و نگهبانی استفاده میشود و از طرفی الکل برای خوردن ضرر دارد نه برای شستشو و مابین این دو فرق است،همانطور که خوردن خاک حرام است و ضرر دارد، ولی استفاده فراوان دارد
- البته شایسته است آداب ورود به حرم مثل(وضو،غسل، عطر ،لباس تمیز و... (محجّة البیضاء، ج4، ص91.))رعایت شود و باحالت جنابت وارد نشود(قرب الاسناد، صفحه 21)
اما یکی از آدابی که رعایت آن در حرم اهل بیت لازم و ضروری است، مراقبت از سلامت خود و دیگران است. بدین معنا که زائر حرم اهل بیت اولا از سلامت و تندستی خود مراقبت نماید و از گرفتار آمدن به بیماری ها و ناراحتی های جسمانی دوری کند و ثانیا نسبت به ایجاد ناراحتی و انتقال بیماری به زوار و حاضران در حرم مطهر پرهیز نماید(مثل بوسیدن و لیس زدن)؛ خصوصا اگر آن بیماری واگیر داشته باشد و حضور او در مشاهد مشرفه موجب انتقال آن به زایران و خادمان حرم مطهر گردد و اسباب اذیت و ناراحتی ایشان را فراهم آورد. بنابراین رعایت «ادبِ بهداشت» در اماکن مقدسه اقتضا می‌کند که اگر کسی از یک بیماری واگیر رنج می برد، از حضور فیزیکی در حرم اهل بیت خودداری کند و فیض زیارت ائمه معصومین را از راه دور تجربه نماید.
حال اگر وضعیت سلامت زائر به گونه ای باشد که بیمار محسوب نشود اما احتمال ابتلای به بیماری در او زیاد باشد، باز باید از رعایت آداب بهداشتی غفلت نورزد و حتی المقدور از اقامت زیاد در مشاهد مشرفه خودداری کند تا سلامت زائران حرم اهل بیت مصون ماند و احتمال ابتلای ایشان به حداقل ممکن برسد. این الزام بهداشتی، مسئولیت متولیان و خادمان حرم اهل بیت را سنگین‌تر کرده و ایشان را مکلّف می گرداند تا با توجه به اصل پیشگیری، از سلامت جسم و جان زائران حراست کنند و از شیوع بیماری در حرم اهل بیت جلوگیری نمایند.
پاکی و طهارت اهل بیت با رعایت آداب بهداشت و سلامت در حرم ایشان منافاتی ندارد و این، دو حوزه کاملا متفاوت است. زیرا «پاکی» اهل بیت مربوط به ساحت معنوی و قدسی است که از وجود ملکوتی اهل بیت نشأت می گیرد؛ اما «پاکیزگی» حرم اهل بیت، مربوط به ساحت مادی و ظاهری می گردد که اقتضائات بشری زائران را پوشش می‌دهد. چطور که تعبیه سرویس های بهداشتی در حرم اهل بیت و نیز نظافت و غبارروبی آستان مقدس ایشان، جزو ضرورت های عقلی و عرفی است که مورد قبول همگان قرار دارد. بنابراین اعمال محدودیت‌های بهداشتی که به اقتضای شرایط زمان در حرم اهل بیت صورت می‌گیرد به منزله نادیده گرفتن طهارت معنوی امامان نیست و نظافت ظاهری اماکن مقدسه چیزی از طهارت قدسی اهل بیت نمی‌کاهد.
خداوند همه بلاها مخصوصا این بیماری را ، دفع و رفع کند به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
