فرار از سرنوشت و تقدیر (جبرگرایی) فرار از بیماری کرونا
توضیحات
سلام علیکم-بسم الله الرحمن الرحیم
برخی میگویند مرگ دست خداست وما چه بهداشت را رعایت کنیم یانه؟ اگر قرار باشد بمیریم میمیریم و گرنه نه؟
در جواب باید گفت:
اولا: در حدیث معروفى از امیرمؤمنان علیه السلام مى خوانیم که در زیر دیوار کجى نشسته بود. هنگامى که چشمش به وضع دیوار افتاد از زیر آن دیوار بلند شد و در جاى امنى نشست. کسى عرض کرد: « آیا از قضاى الهى فرار مى کنى؟» (یعنی اگر بنا باشد که صدمه ای به تو برسد، می رسد) امام علیه السلام فرمود ؛ « من از قضاى الهى به قدر الهى فرار مى کنم»."توحید صدوق، ص۳۳۷)
اشاره به اینکه قضاى الهى در اینجا مشروط به این است که من در زیر این دیوار بمانم ولى قدر و اندازه گیرى ها به من مى گوید: نمان. در واقع این یک قضاى مشروط بود که امام علیه السلام با تقدیر دادن شرط آن قضا را منتفى کرد.
ثانیا: طبق آیه 11 رعد (إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ) تغییر سرنوشت به دست خود ماست ؛یعنی یک فرد مومن، باید اینگونه باشد. به حکمِ عقل،ازخود مراقبت می کند و در زندگی ، امور خودرا باتدبیر پیش می برد و درعین حال تدبیرش را به تقدیر الهی گره می زند و درهرحال به خدای متعال تکیه و توکل می کند.
ثالثا: دو گونه اجل داریم(آیه 2 انعام): اجل حتمی که با دعا و صدقه و فرار از حوادث و رعایت امور و... عوض نمیشود،امّا «اجل غیر حتمى ومعلق» سرآمدى است که قابل اجتناب است که گاهی مى تواند با رعایت موازین عقلایى از آن پرهیز کند، مانند: پوشیدن «زره» در تن و گذاشتن «خود» بر سر و گرفتن «سپر» به دست در میدان جنگ، که بى شک جلوى بسیارى از مرگ و میرها را مى گیرد و نیز مراقبتهای بهداشتی برای پیشگیری از بیماری مثل کرونا.
این اجل مشروط یا معلَّق قابل تغییر مى باشد ، گاه به وسیله تدبیر و احتیاط خود انسانها و گاه به وسیله انجام اعمال نیکى همچون صله رحم و صدقه در راه خدا و گاه به وسیله فرشتگانى که مأمور حفظ انسان در برابر خطرات غیر حتمى هستند .
ما چون علم غیب نداریم نمیدانیم که چه زمانی اجل معلق یا حتمی است و وظیفه دینی و عقلی، رعایت اصول و قواعد عقلانی و بهداشتی و حفاظتی و دینی است.(پیام امام امیر المومنین، ج 3 ،ص 26)
خداوند همه بلاها مخصوصا این بیماری را ، دفع و رفع کند به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
