امنیت و سلامت مکانهای مذهبی مثل قم و مشهد

توضیحات

سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
چرا بلاهایی مثل بیماری اخیر در قم و شهرهای مذهبی هست، مگر معصومین علیهم السلام شفا دهنده نیستند؟
در جواب باید گفت:
اولا:در آیه (إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبَارَکًا ... وَمَنْ دَخَلَهُ کَانَ آمِنًا.)(96 و97 آل عمران) منظور از امنیت «من دخله کان آمنا» که در آیه آمده است به معنی خبر از امنیت تکوینی نیست که به این معنی باشد هیچ آسیبی به هر کس وارد مسجد الحرام شود نمی رسد و فتنه ها و حوادث هولناک و سالب امنیت در این خانه رخ نمی دهد و در هر جای دنیا حادثه ای پیش آمد دامنه اش به آنجا نمی کشد. کما اینکه تاریخ گواه این مساله است از جمله فتنه آل زبیر و به منجنیق بسته شدن کعبه توسط یزید خبیث و جریانات دیگر.
بلکه مراد حکم تشریعی است یعنی احترام این مکان مقدس واجب است نگه داشته شود و چون مردم احترام نگه داشتند امنیت برقرار خواهد شد.
در مورد قم هم همین قضیه است.اهل بیت علیهم السلام که فرمودند قم شهر ماست یعنی مردم احترام این شهر را نگه دارند و این مکان را مقدس بدارند کما اینکه در وجه تسمیه این شهر است که شیطان اینجا نشسته بود خطاب آمد قم یعنی بلند شو برو اینجا مکان مقدسی است و جای تو نیست.( بحار الأنوار ؛ ج 57 , ص 217) لذا وقتی مردم احترام این مکان را رعایت کردند خودبه خود امنیت در اینجا برقرار شده و حتی از جاهای دیگر هم امن تر خواهد بود.
بنابراین مراد امنیت تکوینی در این مکان نیست کما اینکه تاریخ ۱۴۰۰ ساله این شهر هم بر این مساله گواه است
ثانیا: منظور از امنیت، امنیت معنوی است نه امنیت مادی؛ لذا مکه و مسجد الحرام همین حرم امن الهی بار‌ها دچار ابتلائات شدیدی مثل خشکسالی و قحطی و سیل و ویرانی و آتش سوزی و گروگان گیری و ... گردیده است.
چرا که دنیای مادی ما، قواعد و سنت‌های خودش را دارد و نمی‌توان انتظار داشت قوانین جهانِ آخرت یا بهشت در این عالم مادی جاری شود؛ و قرار نیست انبیاء و اولیای الهی و اماکن و شهر‌های مقدس از قواعد حاکم بر عالم مادی مستثنی باشند.
یعنی دنیایی که در آن زندگی می کنیم دنیایی است که قانون علیت و اسباب و مسببات در آن جریان دارد. طبق این قانون هر معلولی دارای علت خاص خویش است. بر همین اساس همانطوری که انبساط فلزات معلول حرارت در آنهاست، بیماریها نیز معلول عوامل خاص خویش است
متاسفانه برخی از مردم چنین تصور می‌کنند که هر چیزی که مربوط به امامان و امامزادگان(علیهم السلام) است باید بر خلاف قانون طبیعی خود پیش برود و همه چیز باید با معجزه حل و فصل شود، مثلا اگر شیشه ای کنار ضریح شکست، نباید دست را ببرد و یا اگر شخصی تروریست وارد حرم شده و عملیات انتحاری انجام دهد، نباید این اقدام منجر به تلفات شود و حال آنکه طبق عالم اسباب و مسببات که پیشتر توضیح آن گذشت، هر کدام از این اقدامات، اثر طبیعی خود را بر جای خواهد گذاشت، چنانکه در جریان عملیات تروریستی سال ۱۳۷۳ در کنار ضریح امام رضا (علیه السلام) تعدادی از زائران به شهادت رسیدند و یا عملیات تروریستی در حرم امامین عسکریین(علیهما السلام) منجر به تخریب این حرم گردید.
جسم مطهر پیامبران و ائمه علیهم السلام هم، چون یک بدن مادی و تابع قوانین کلی این جهان است، بیمار یا فرسوده می‌شود و با زهر مسموم و یا با شمشیر زخمی شده و به شهادت می‌رسند و اینطور نیست که، چون آنان ذوات مقدسه‌ای هستند پس هیچ کدام از عوامل مادی تاثیری بر آنان نخواهد گذاشت. کما اینکه شخص پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در زمان حیات شریف خود چندین بار سخت بیمار شدند.
وقتی جسم پیامبر زنده، مبتلا به ویروس و بیماری می‌شود، پس حرم ائمه و امامزادگان هم می‌تواند بستر انتقال واقع شود و این اصلاً ربطی به قداست و مَرتَبَت صاحب حرم ندارد. کما اینکه بیماری طولانی، چیزی از مقام و منزلت حضرت ایوب کم نکرد و بلکه او اسوه صابران شد.
ثالثا: خود اهل بیت(علیهم السلام) بهداشت را رعایت می کردند و در این زمینه روایات بسیاری از آنها به جای مانده است. کتاب «دانشنامه احادیث پزشکی» از آقای محمدی ری شهری حاوی بسیاری از این روایات می باشد. «رساله ذهبیه» امام رضا (علیه السلام)، مجموعه بیانات ارزشمند علمی و پزشکی امام است که در آن با شرح خواص غذاها و نوشیدنیها، راهکارهای بهزیستی و بهداشت و سلامت را به انسان می آموزند و ضمن توجه به تکنیک های مقابله با بیماری ها و آسیب های روحی و روانی، این مسائل را نقد و بررسی نیز می کنند.
خداوند همه مومنین را از بلاهای آخرالزمانی حفظ فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد