تهمت
حدیث با موضوع تهمت
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت رضا‌علیه‌السلام در روایتی می فرمایند: مَنْ بَهَتَ مُؤْمِناً أَوْ مُؤْمِنَةً أَوْ قَالَ فِیهِ مَا لَیْسَ فِیهِ أَقَامَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَلَى تَلٍّ مِنْ نَارٍ.
هر کس به مومنی تهمتی بزند، یعنی عمل ناروایی را که انجام نداده به او نسبت دهد خداوند او را بر تلّی از آتش عذاب خواهد کرد.(عیون‌أخبار‌الرضا/ ج2/33)
توضیحات
دو نکته کوتاه درباره تهمت:
1. یکی از گناهانی که امنیت اخلاقی را از بین می برد و احساس بدبینی را در جامعه افزایش می دهد گناه بزرگ تهمت زدن است که در آیات و روایات بسیار مورد مذمت قرار گرفته است.
2. معنای تهمت این است که عیبى را به کسى نسبت دهیم در حالی که آن عیب را نداشته باشد. مثل اینکه انسان به کسی سوء ظنی داشته باشد و آنرا برای دیگران اظهار کند در حالی که واقعیت ندارد یا هنوز ثابت نیست. البته اگر عیبی هم ثابت باشد از جهت گناه غیبت، حق بیان عیب را ندارد مگر اینکه از موارد مجاز غیبت باشد. (توضیح المسائل جامع ،سیستانی م 2224)
3. در حرام بودن تهمت فرقی بین افراد و شخصیتها وجود ندارد بنابر این انسان نمی تواند به بهانه انتخابات یا تبلیغ و ترویج از کاندیدای مورد علاقه نسبت به نامزد دیگری یا طرف داران آن نامزد مرتکب گناه بزرگ تهمت بشود و انسان چنانچه مرتکب این گناه بزرگ شود باید توبه کند و به تصریح برخی مراجع علاوه بر توبه باید حلالیت هم بگیرد.(آیت الله مکارم، سایت، احکام ویژه ؛ مخالف: حضرت امام: رضایت لازم نیست. استفتائات امام خمینی جلد دوم گناهان کبیره س 16)
خداوند متعال توفیق شناخت و انتخاب کاندیدای اصلح را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و ال محمد
