اثرات دنیوی دروغ گویی

توضیحات

سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
امام صادق علیه السلام در مورد دروغگو می فرمایند: مَنْ کَثُرَ کَذِبُهُ ذَهَبَ بَهَاؤُهُ : کسی که بسیار دروغ گوید، ارزشش (نزد خدا و نزد خلق ) از بین می رود(کافی، ج ۲، ص ۳۴۱)
درغگویی عواقب دنیوی بدی برای خود دروغگو به همراه دارد که برخی ذکر میشود:
1. کاهش ارزش اجتماعی: دروغگو قابل اطمینان نیست و مردم به او اعتماد نمی کنند؛ از این رو نزد مردم ارزش ندارد، چون ارزش انسان در جامعه بشری، به اطمینان و اعتماد مردم به او است. آنگاه که شخصی وجهه و آبروی خاصی دارد، ارزشمند است و از بین رفتن اعتبار و آبرو، نابود کننده ارزش اجتماعی او است و دروغگویی، رفتار ناشایستی به شمار می رود که اعتبار انسان را از بین می برد.
- امیر مومنان علی علیه السلام می فرماید: دروغگو و مرده یکسان هستند؛ زیرا همانا برتری زنده بر مرده، در اطمینان مردم به او است؛ پس وقتی مردم به سخن دروغگو اعتماد نکنند، زنده بودنش باطل است(غرر الحکم، ص ۲۲۰، ح ۴۳۸۶)
مردم حتی حرف راست دروغگو را نیز نمی پذیرند و نزد مردم ارزشی ندارد.
2. سرزنش و پشیمانی : سرانجام دروغگویی، سرزنش شدن و پشیمانی از کرده خویش است؛ زیرا مردم دیر یا زود، به رفتار ناشایست و گفتار خلاف واقع دروغگو پی برده، او را خواهند شناخت. از حضرت علی علیه السلام نقل شده است: سرانجام دروغ، سرزنش و پشیمانی است. (غرر الحکم ، ج 1، ص 283)
3. نابودی شرم و حیا: کسی که عادت کند بدون توجه به ارزش و منزلت انسانی دیگران، به آنها دروغ بگوید، پرده حیا میان خود و ایشان را دریده، بی شرم می شود، چنان که سرور پرهیزکاران حضرت علیه السلام فرموده است : لا حیاء لکذاب. دروغگو بی حیا است. (غرر الحکم، ص ۲۲۱، ح ۴۴۱۶)
4. فراموشی : از آنجا که خبرهای انسان دروغگو، با واقع مخالف است و مخالفت با واقع، حد و مرز و معیار واحدی ندارد، چه بسا خبرهای او از یک واقعه، با هم سازگار و یکسان نباشد. امام صادق علیه السلام فرمود: همانا از کمک هایی که خداوند بر ضد دروغگویان می کند، فراموشی آنها است. (کافی، ج ۲، ص ۳۴۱)
خداوند ما را جزء راستگویان قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد