سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
خدواند در قرآن درباره علم غیب می فرماید: «عالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلی غَیْبِهِ أَحَداً إِلاَّ مَنِ ارْتَضی مِنْ رَسُولٍ؛ و هیچ احدی بر غیب خدا اطلاع ندارد؛ مگر کسی که خدا از او راضی باشد. (آیه 26و27جن)
آیات قرآن درباره علم غیب سه گونه است:
1. برخی آیات علم غیب را مخصوص خدا میداند. (آیه 59 انعام)
2. برخی آیات پیامبر(ص) علم غیب را از خود نفی میکند. (آیه 188 اعراف)
3. برخی آیات گوید که برخی از رسولان و برگزیدگان نیز علم غیب دارند. (آیه 27 جن)
راه جمع این است که بگوئیم:
علم غیب ذاتا ومستقلا مخصوص خداست و معصومین از جانب خدا علم دارند؛ ازاین جهت هرجا در قرآن آمده که علم غیب مخصوص خداست (آیه 59 انعام) منظور علم غیب ذاتی و استقلالی و بالفعل است و هرجا گوید برخی دیگر که خدا بخواهد به آنها میدهد(آیه 27 جن)،منظور غیر مستقل است و ازجانب خدا وبا اذن اوست و بالفعل معصومین ندارند،ولی بالقوه دارند که اگر بخواهند خدا به آنها میدهد؛ ازطرفی برخی علوم مثل روز قیامت فقط مختص خداست .
خداوند توفیق فهم معارف دین را به ماعنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد