سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند در قرآن درباره گناهان کبیره می فرماید: اِنْ تَجْتَنِبُوا کَباِئَر ماتُنْهَؤنَ عَنْهُ نُکَفرِّعَنْکُمْ سَیئاتِکُم : اگر از گناهان کبیرهای که از آن نهی شده اید، اجتناب کنید، گناهان کوچک شما را میپوشانیم و شما را در جایگاه خوبی وارد میسازیم)آیه 31 نساء)
گناهان صغیره در شرایط خاص به گناهان کبیره تبدیل می شوند. برخی از این شرایط عبارتند از:
1. اصرار بر گناه : در روایتی از امام صادق علیه السلام می خوانیم ؛ «لاصغیرة مع الاصرار ؛ هیچ گناهی با تکرار صغیره نیست( کافی، ج ۲، ص ۲۸۸) و امام باقر (ع) فرمودند: اصرار بر گناه این است که: کسى گناه کند و آمرزش نخواهد و در فکر توبه نباشد، این است اصرار بر گناه». (کافی،ج2، ص288)
2. کوچک شمردن گناه : امام باقر علیه السلام فرمودند: از گناهانى که آمرزیده نمى شود این است که گناه کند و بگوید: اى کاش مجازات نمى شدم مگر به خاطر این گناه. (اینکه گناه مهمی نیست)(کافى، ج15، ص313)
اگر کسى سنگى به سوى ما پرتاب کند، ولى بعداً پشیمان شده و عذرخواهى کند، ممکن است او را ببخشیم، ولى اگر سنگ ریزهاى به ما بزند، و در مقابلِ اعتراض بگوید: این که چیزى نیست، بى خیالش. او را نمىبخشیم، زیرا این کار، از روح استکبارى او پرده برمىدارد و بیانگر آن است که او گناهش را کوچک مىشمرد.
3. خوشحالی از گناه : امام زین العابدین علیه السلام فرمود: «از شادمانی به گناه بپرهیز؛ زیرا شاد شدن از گناه بدتر از ارتکاب آن است .»( بحار، ج 78 ،ص 159)
خداوند توفیق ترک گناه را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد