علل فردی ترک امر به معروف

توضیحات

سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
با تسلیت ایام
یک سوال اساسی ؟ چرا امر به معروف و نهی از منکر با آن همه آثار و برکات و روایات فراوانی که پیرامون آن مطرح گردیده، ترک میشود.
برخی از علل ترک امر به معروف:
1. ترس های بی مورد: ترس از درگیری و آسیب جسمی، ترس از آبروریزی، ترس از ضرر مالی ، ترس از سرزنشها و نیش زبانهایی، ترس به خاطر از دست دادن موقعیت و ... همه از نمونه هایی از ترس می باشند که باعث می شود افراد نسبت به این فریضه بی توجهی نمایند و حال آنکه اگر همه به وظیفه خود عمل قیام نمایند.
2. روحیه سازشکاری: امام على (علیه السلام ) مى فرماید: « حکم خداوند سبحان را اجرا نمى کند مگر کسى که سازشکارى نمى کند و همرنگ جماعت (گناهکار) نمى شوند و طمع نمى ورزند!(نهج البلاغه، حکمت 107)
3. بی اثر دانستن امر به معروف :گاهی متدینین با مشاهده ظاهر بسیار زننده فرد خطاکار و یا نوع گناه و زشتی که صورت می گیرد و یا عوامل دیگر، تصور می نمایند امر به معروف آنها در چنین افرادی تاثیر نخواهد داشت لذا از انجام این فریضه منصرف می گردند.
4. حب و بغض (دوستی و دشمنی): گاهی افراد به دلیل علاقمندی به دیگران چنین تصور می نمایند که امر به معروف آنها موجب آزرده خاطر شدن دوستانشان می شود به همین دلیل نیز از کار خلاف آنها چشم پوشی کرده و امر به معروف و نهی از منکر را کنار می گذارند. این در حالی که امام صادق ( علیه السلام) فرموده است: نزد من آن برادرم از همه محبوبتر است که عیبهایم را بمن گوشزد کند(تحف العقول،ص 366)
خداوند توفیق عمل به این واجب فراموش شده را به ماعنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد وآل محمد