قصد ده روز

توضیحات

چند نکته درباره نماز و روزه مسافر:
1. مسافری که نمازش شکسته است اگر تصمیم داشته باشد که حداقل 10روز کامل در شهر یا روستای محل اقامت بماند باید نمازش را کامل بخواند و روزه اش را بگیرد. اما مسافری که می‌داند ده روز نمی ماند یا تردید و شک دارد که ده روز می ماند یا خیر نمازش شکسته است و روزه صحیح نیست.
2. آنچه در قصد ده روز مهم است کیفیت محاسبه دقیق قصد ده روز است بنابر این اگر کسی بعد اذان صبح و در بین روز وارد شهر یا روستای محل اقامت شود (به فتوی اکثر مراجع عظام تقلید) چنانچه بتواند حداقل ده شبانه روز کامل یعنی 240 ساعت در آنجا بماند می‌تواند قصد ده روز کند مثلا اگر کسی ساعت 10 صبح وارد مشهد شود در صورتی که بتواند حداقل تا ساعت‌10‌روز یازدهم در مشهد بماند می تواند قصد ده روز کند. اما به نظر اکثر مراجع اگر کسی شب تا قبل از اذان صبح (مخالف: امام خامنه ای: قبل از طلوع آفتاب) وارد شهر یا روستای محل اقامت شود همین که بتواند حداقل تا غروب روز دهم آنجا بماند قصد ده روز صحیح است مثلا اگر کسی ساعت 12 شب وارد شهر مشهد شده همین که قصد ماندن تا غروب روز دهم داشته باشد کافی است هر چند که کمتر از دویست و چهل ساعت می شود. (عروه، فصل فی صلاه المسافر، فصل فی قواطع السفر، الثانی ؛ رساله مراجع م1335 و م1336)
خداوند متعال سفر مسافرین اسلام بویژه زائرین حضرت رضا علیه السلام را بی‌‌خطر فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.