تعلیم و یاددادن مسائل شرعی
حدیث با موضوع علم آموزی
سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم. در روایت است از امام باقر علیه السلام که می‌فرمایند: عالِمٌ یُنْتَفَعُ بِعِلْمِهِ اَفْضَلُ مِنْ اَلْفِ عابِدٍ.
عالمی که از علمش بهره برده شود، برتر از هزار عابد است. (اصول کافی ج1 باب فضیلت علم و عالم ص91)
توضیحات
دو نکته کوتاه درباره تعلیم و یاددادن مسائل شرعی:
1. اگر فردی در موردی بی‌اطّلاع ازحکم شرعی باشد و به علّت ندانستن مسأله شرعی، واجبی را ترک و یا حرامی را مرتکب گردد، در صورتی که فرد جاهل، درصدد تعلّم و فراگیری است و احتمال تأثیر نیز وجود داشته باشد، ارشاد وی و یاد دادن مسأله شرعی به او واجب است؛ که به اصطلاح ارشاد جاهل گفته می‌شود و این کار را امر به معروف و نهی‌از منکر نمی‌گویند،بنابراین کسی که نمی‌داند استفاده از انگشتر طلا بر مرد حرام است یا گوش دادن به موسیقی لهوی و غنا حرام است یا پوشش قدم پای زن در مقابل نامحرم واجب است و به علّت جهل به حکم شرعی و ندانستن مسائل محلّ ابتلایش، این مواردرا رعایت نمی‌کند، ارشاد او با وجود شرایط واجب است.
2.اگر کسی حکم شرعی را می‌داند و از روی اشتباه و فراموشی موضوعی را به نادرستی مرتکب شده است‌در این صورت تذکر دادن واجب نیست مثلا کسی‌که می‌داند خوردن و آشامیدن روزه را باطل‌می‌کند و از روی فراموشی اقدام به خوردن می‌کند در این مورد تذکر دادن به او واجب نیست یا اگر کسی از روی اشتباه، قبله را رعایت نکرده است تذکر دادن واجب نیست.البته اگر موضوع از موضوعات بسیار مهم باشد تذکر دادن لازم است مثلا فردی از روی اشتباه بخواهدمرتکب قتل شخصی شود که در این صورت ارشاد و راهنمایی واجب است.
خداوند متعال همه مارا از عاملین امر به معروف و نهی از منکر قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
