وصیت
حدیث با موضوع وصیت
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم حضرت علی علیه السلام در نهج البلاغه می فرماید: یَابْنَ آدَمَ، کُنْ وَصِیَّ نَفْسِکَ فِی مَا لِکَ، وَ آعْمَلْ فِیهِ مَا تُؤْثِرُاَنْ یُعْمَلَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ کَ.
اى فرزند آدم! توخود وصى خویشتن در اموال خود باش و (امروز) به گونه‌اى در آن عمل کن که مى‌خواهى پس از تو (مطابق وصیتت) عمل کنند. (نهج البلاغه، حکمت 254 )
توضیحات
دو نکته کوتاه درباره وصیت:
1. وصیت کردن به خودی خود مستحب است اما اگر نشانه های مرگ ظاهر شود و فرد تکالیف واجبی بر عهده داشته باشد(مثل: خمس، زکات، پرداخت رد مظالم، بدهکاری، امانت، نماز قضا، روزه قضا یا حج ) باید خودش فورا آنها را به مقدار توان ادا کند ولی اگر نتواند عمل کند باید نسبت به آنها وصیت کند.و در صحیح بودن وصیت بین وصیت کتبی و شفاهی تفاوتی وجود ندارد. (توضیح المسائل مراجع مسأله 867،و 2695 و 2696).
2.اگر وصیتی شرعا ثابت باشد واجب است بر طبق آن عمل‌شود و نمی‌توانند ورثه مصلحت اندیشی کنند و با وصیت مخالفت کنند مثلا اگر میت بخشی از یک سوم اموالش را برای مجلس شادی اهل بیت وصیت کرده است ورثه نمی توانند تخلف کنند و یا در راه خیر دیگری مصرف کنند.
خداوند متعال عاقبت همه مومنین را ختم به خیر فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
