احکام مسافر
حدیث با موضوع سفر
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم از امیرالمؤمنین علیه السلام روایت شده که می‌فرمایند:
لَا یَخْرُجِ الرَّجُلُ فِی سَفَرٍ یَخَافُ مِنْهُ عَلَى دِینِهِ وَ صَلَاتِه .
انسان نباید به سفری برود که در آن بر دین و نماز خود احساس خطر و آسیب می کند. (وسائل الشیعة ؛ ج11 ؛ ص344چاپ قم)
توضیحات
دونکته درباره نماز و روزه مسافر:
1. مسافری که نمازش شکسته است اگر تصمیم قطعی داشته باشد که حداقل 10روز کامل در شهر یا روستای محل اقامت بماند باید نمازش را کامل بخواند و روزه اش را بگیرد.
2- نکته مهم درباره قصد ده روزمحاسبه دقیق ده روز‌کامل است که اگر یک ساعت هم کمتر باشد قصد ده روز صحیح نیست و کیفیت محاسبه دقیق به این صورت است که اگر در بین روز وارد شهر یا روستای محل اقامت بشود باید فرد بتواند‌ده شبانه روز کامل یعنی دویست و چهل ساعت در محل اقامت بماند مثلا اگر ساعت 9 صبح وارد مشهد شده باشد، برای کامل خواندن نماز باید قصدماندن تا ساعت 9 صبح روز یازدهم را داشته باشد ولی اگر شب تا قبل از اذان صبح وارد شهر یا روستای محل اقامت شده است همین که بخواهد تا غروب روز‌دهم بماند کافی است هر چند دو یست و چهل ساعت هم نشود مثلا اگر ساعت ساعت 12 شب وارد مشهد شده است 10 روز او غروب آفتاب روز دهم تمام می شود. ( رساله مراجع 1342 )
خداوند متعال سفر مسافرین اسلام‌بویژه سفر زائرین حضرت رضا علیه السلام را بی خطر فرماید به برکت صلوات برمحمد و‌آل محمد.
