سلام علیکمبسم الله الرحمن الرحیم از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت است که فرمودند:
کَمَا لَا یَحِلُّ لِغَرِیمِکَ أَنْ یَمْطُلَکَ وَ هُوَ مُوسِرٌ فَکَذَلِکَ لَا یَحِلُّ أَنْ تُعْسِرَهُ إِذَا عَلِمْتَ أَنَّهُ مُعْسِرٌ.؛
همانطور که براى آن کسى که از تو قرض گرفته جایز نیست در صورتیکهتوانائی اداء آن را دارد به تأخیر بیندازد، پس براى تو هم جایز نخواهد بود با این که مى دانى او تنگدست است از او مطالبه کنى (تهذیب الأحکام ج6، ص 193 ، ح418 )
دو نکته کوتاه درباره اداء دین و بدهی:
1.اگر طلبکار طلب خود را مطالبه کند، چنانچه بدهکار بتواند بدهى خود رابدهد باید فورا آن را بپردازد و اگر تاخیر بیندازد گناهکار است.
2.اگر بدهکار مال و اموالی ندارد ویا اگر مال و اموالی دارد منحصر به خانهاى که در آن نشسته و اثاثیه منزل و مایجتاج ضروری است که با فروشش به سختی زیاد می افتد بر طلبکار حرام است طلب خود را از او مطالبه نماید بلکه باید صبر کند و نمىتواند او را مجبور کند که چیزهاى مورد احتیاجش را بفروشد، امّا بدهکار باید براى پرداخت بدهى خود تلاش کند و از طریق کسب و کار چیزى بدست آورده و بدهى خود را بپردازد.
خداوند متعال ما را مدیون احدی قرار ندهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.