تبرک در قران

توضیحات

در اصطلاح دینی، تبرک عبارت است از طلب برکت و خیر از خدا یا انسان و شیئی که خدا امتیاز ویژه‌ای به او بخشیده است؛ خواه برکت دنیوی باشد، مانند افزایش روزی، خواه اخروی، مانند علوّ درجات در آن دنیا؛ همچنین برکت می‌تواند مادی باشد یا معنوی. مؤمن در عملِ برکت سعی دارد به واسطه آثار برکت بخش، از فیض و قدرت الاهی بهره‌مند شود.
در قرآن 4 نوع تبرک آمده است:
1-تبرک مکان: مثل مکه و مثل مسجد الاقصی: (.الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی الَّذی بارَکنا حَوْلَهُ: (آیه 1 اسراء)
2- تبرک زمان: خدا شب قدر را مبارک میداند( لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ)(:آیه 3 دخان)
3- تبرک به شخص: حضرت عیسی خودش را متبرک میداند: (و جَعَلَنی مُبارکا:آیه 31 مریم) ویا خاندان حضرت ابراهیم را با برکت میداند: (بَرَکاتُهُ عَلَیکمْ أَهْلَ الْبَیت:آیه 73 هود)
4-تبرک وسیله:مثل تبرک حضرت یعقوب به پیراهن فرزندش یوسف: که پیراهنش را بر چشمان حضرت یعقوب انداختند ورحمت خدا توسط پیراهن حضرت یوسف جاری شد و حضرت یعقوب بینا شد(أَلْقاهُ عَلى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیراً « آن پیراهن را بر چهره احضزت یعقوب انداخت؛ پس بینا گردید.(آیه 96 یوسف)
تبرک به حرم و ضریح امام رضا(ع) نیز از این بابت است.
خداوند برکت به زندگی ما عطا بفرماید به ببرکت صلوات برمحمد و آل محمد