سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت علی علیه السلام در نهجالبلاغه می فرمایند:
اءَیُّهَا النَّاسُ، إِنَّما الدُّنْیا دارُ مَجازٍ، وَالْآخِرَةُ دارُ قَرارٍ، فَخُذُوا مِنْ مَمَرِّکُمْ لِمَقَرِّکُمْ.
اى مردم ، این دنیا سرایى است که گذرگاه شماست و آخرت ، سرایى است پایدار.پس از این سراى که گذرگاه شماست براى آن سراى که قرارگاه شماست ، توشه برگیرید.( نهج البلاغه ،خطبه ی ۱۹۴ )
نکته ای کوتاه در باره اعراض از وطن:
اگر شخصی از وطنش برای زندگی به شهر دیگری برود و مطمئن باشد که دیگر برای زندگی به همان وطن بر نمی گردد، حکم مسافررا دارد؛ مثلا کسی قبلا تهران وطنش بوده و الان مشهد مقدس را برایزندگیو سکونت انتخاب نموده است و مطمئن استکهدیگربرایسکونتوزندگی به تهران برنمی گردد، حال چنانچه اگربرای دید و بازدید یا تفریح یا سرکشی به املاک و مانند این موارد به آنجا برگردد، نماز شکسته است مگر اینکه قصد ماندن ده روز را داشته، یا دائم السفر باشد (مشهور؛ مخالف: آیه الله خوئی ره که می فرمایند جایی که وطن باشد ، منهاج الصالحین مساله926
خداوند سفر مسافرین اسلام خاصه سفر زائرین امام رضا علیه السلام رابی خطر فرماید به برکت صلوات بر محمدو آل محمد