هر نوع مخارجی را مؤونه نمیگویند، بلکه مخارجی که در اصلاح امر معاش و معاد به آن نیاز است، بنابراین هزینهی اشیا و کالاهایی که مورد نیاز نیست را نمیتوان مؤونه قلمداد کرد، و از این قبیل است پولی که هزینهی خرید وسایل حرام، مثل انگشتر طلای مردانه، آلات لهو و لعب، ابزار قمار و مانند آن میشود.