خود انسان یقین یا اطمینان کند که وقت داخل شده است.
دو مرد عادل خبر دهند که وقت داخل شده است.
مؤذن مورد وثوق و وقت شناس اذان بگوید.
توجه
تا یکی از راههای شناخت وقت نماز تحقق پیدا نکند ورود در نماز جایز نیست.
اگر یقین کند وقت داخل شده و مشغول نماز شود و در بین نماز شک کند که وقت داخل شده یا نه، نماز او باطل است، ولی اگر در بین نماز یقین داشته باشد که وقت شده و شک کند که آنچه از نماز خوانده در وقت بوده یا نه، نمازش صحیح است.