تعجب خدا از ایثار یک خانواده برو به برنامه

مردی نزد رسول خدا صلی الله علیه و اله آمد و نالید که چند روز است گرسنه مانده. پیامبر صلی الله علیه و اله کسی را نزد همسرانش فرستادند که اگر غذایی هست به او بدهند؛ ولی همگی گفتند: «جز آب، چیزی برای خوردن نداریم». پیامبر صلی الله علیه و اله فرمود: «چه کسی امشب این مرد را پذیرایی می‌کند؟» امیرالمؤمنین علی علیه السلام گفت: « من حاضرم». سپس نزد همسرش فاطمه علیها السلام ، آمد و پرسید: «برای خوردن چه چیزی داریم؟» فاطمه علیها السلام پاسخ داد: «فقط کمی غذا برای کودکان داریم؛ ولی ما ایثار می‌کنیم و میهمان را بر خود مقدّم می‌داریم». علی علیه السلام فرمود: «بچه‌ها را بخوابان و چراغ‌ها را خاموش کن». سپس غذا را نزد میهمان برد و برای اینکه میهمان متوجه نشود، دهانش را می‌جنباند تا میهمان گمان کند که او نیز غذا می‌خورد. وقتی میهمان از غذا دست کشید، امام چراغ را کنار ظرف غذا آورد و دید ظرف هنوز پر از غذاست.

صبح روز بعد، در مسجد، پیامبر خدا صلی الله علیه و اله پس از نماز نگاهی به علی علیه السلام کرد و به‌شدت گریست و فرمود:

«یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ لَقَدْ عَجِبَ الرَّبُّ مِنْ فِعْلِکمُ الْبَارِحَةَ اقْرَأْ وَیُوثرون عَلی اَنْفسِهِمْ و لوکان بِهمِ خصاصَه 1 أَی مَجَاعَةٌ وَ مَنْ یوقَ شُحَّ نَفْسِهِ یعْنِی عَلِیاً وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَینَ علیهم السلام فَأُولئِک هُمُ الْمُفْلِحُونَ».

یا امیرالمؤمنین علیه السلام ، پروردگار از کار دیشب شما تعجب کرده است؛ و این آیه را خواندند:

«کسانی که دیگران را بر خود مقدم می‌دارند، اگرچه خود به آن نیازمندند، آنان، علی علیه السلام ، فاطمه علیها السلام ، حسن علیه السلام ، حسین علیه السلام ؛ اهل بخل نیستند و قطعاً رستگار خواهند شد.»2

ایثار در روایات، به‌عنوان خوی و خصلت ابرار و برگزیدگان الهی، نیکوترین احسان و اعلی مراتب ایمان شمرده شده است. چنان که الگوی کامل ایثار حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند:

«الإیثار شیمة الأبرار»3 (ایثار خوی نیکان و پاکان است).

منبع

1. حشر، 9.

2. بحار الأنوار، محمدباقر مجلسی، ج۴1، ص28.

3. شرح آقاجمال‌الدین خوانسارى بر غرر الحكم و دررالکلم، ج‏1، ص1۵9.