کل بیان های بین الصلاتین از ۳/۱۰/۰۶ تا ۳/۱۰/۱۳
سجده سهو 
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از واجبات بعد از نماز سجده سهو است که در چند مورد واجب(فتوا یا احتیاط) می شود:
۱.سلام بی جا یعنی نمازگزار در جایی که نباید سلام بدهد اشتباها سلام بدهد، مثلا دررکعت اول اشتباها سلام بدهد.البته اگر کسی در نماز اشتباها سلام اول نماز را بگوید، سجده سهو ندارد.
۲.کلام بی جا یعنی نمازگزار در بین نماز سهوا حرف بزند وسخنی بگوید که ذکر و دعا محسوب نشود.
۳.اگر نمازگزار بعد از سجده دوم شک کند چهار رکعت خوانده یا پنج رکعت.(سیستانی بعدازداخل شدن درسجده دوم)
۴.تشهد فراموش شده که تا رکوع رکعت بعد هم متوجه نشود.
۵.به نظر اکثر مراجع از جمله امام خامنه ای یک سجده فراموش شده که تا رکوع رکعت بعد هم متوجه نشود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خاصه امام خامنه ای حفظه الله صلوات بر محمد و آل محمد.
امر به معروف و نهی از منکر
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از مهمترین وظایف دینی امر به معروف و نهی از منکر است برای اینکه این وظیفه را بتوانیم انجام دهیم، باید شیوه مناسب انتخاب شود، لذا به همین مناسبت به چند نکته کوتاه توجه شود:
1. در انجام این فریضه نباید خجالت کشید. و انسان نباید در برابر وظیفه واجب دینی خجالت بکشد. بنابر این همانطور که اگر کسی در یک کشور کفر ممکن است در یک مکان عمومی اقدام به نماز خواندن کند و خجالت نمی کشد، نسبت به فریضه امر به معروف هم نباید خجالت کشید.
2. یکی از شرایط، احتمال تاثیر هست و تذکر دادن معمولا تاثیر دارد البته برای اثر گذاری لازم نیست حتما تذکر مستقیم بدهیم. مثلا اگر در یک اداره شاهد یک خلافی مثل رشوه یا پارتی بازی یا روابط نادرست زن و مرد یا عدم رعایت حجاب شرعی در بین کارکنان هست، چرا از یک نوشتن نامه مضایقه یا پیامک به سامانه پیامکی آن اداره مضایقه می کنیم؟ به نظر شما کوتاهی نیست؟ آیا اینجا هم احتمال درگیری هست؟
3. در هنگام انجام فریضه امر به معروف با محبت باشیم. به گونه ای که طرف مقابل حس کند، دستش را می گیرید نه مچش را و اینکه با عملش مشکل دارید نه با خودش.
4. محترمانه بگویید مثلا به خانم نامحرم بگویید: خانم محترم ...
5. در غالب موارد بگوییم و رد شویم و توضیح لازم نیست و به هیچ عنوان بگو و مگو و مشاجره انجام نگیرد ضمن اینکه در برخی مواقع لحظه آخر که از مکان خارج می شویم، بگوییم.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی و سربلندی نهایی جبهه مقاومت صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از موضوعاتی که از جهت شرعی احکامی دارد، موضوع محرمیت است که با شناخت محارم، با از افراد نامحرم موازین شرعی مانند رعایت حجاب و مانند اینها رعایت شود. از جهت شرعی محرمیت از سه راه حاصل می شود: 1-تولد 2- شیرخوردن با شرایطی 3- ازدواج. که در این فرصت به محارمی که از طریق ازدواج ایجاد می شود، اشاره می شود:
1. اگر خانمی با مردی ازدواج کند پدر شوهر و پدر بزرگ های شوهر چه از طرف پدر و چه از طرف مادری با عروس خانم محرم هستند و همچنین به صرف عقد این خانم با تمامی فرزندان و نوه های شوهر محرم است هر چند این خانم از این مرد بچه ای هم نداشته باشد و محرمیت اینها، محرمیت ابدی است لذا اگر زن و شوهر از همدیگر جدا شود یا شوهر فوت کند باز هم پدر شوهر و پدر بزرگ های شوهر و فرزندان شوهر محرم هستند.
2.اگر آقایی با خانمی ازدواج کند با مادر خانم و مادر بزرگ های خانم چه از طرف پدری و چه مادری محرم می شود و این محرمیت، محرمیت ابدی است لذا اگر مرد از خانم طلاق بگیرد یا همسرش فوت کند باز هم با مادر خانمش محرم است.
3.با عقد ازدواج عمه و خاله خانم و خواهر خانم با شوهر محرم نمی شود همچنانکه دایی و عمو و برادر شوهر با خانم محرم نمی شوند.و واجب است خانم در برابر هر نامحرمی هر چند فامیل پوشش شرعی را رعایت کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره زیارت یادآوری کنم، ادب حضور در محضر ولی خدا اقتضا می کند که از بلند کردن صدا در کنار ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود، تا مزاحمتی برای حضور قلب زائرین ایجاد نشود و همچنین همه زائرین عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصا حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم.ضمن گرامیداشت روز بصیرت و حماسه نهم دی ماه
امام کاظم علیه السلام در روایتی در اهمیت بصیرت می فرمایند: تَفَقَّهُوا فِی دِینِ اَللَّهِ فَإِنَّ اَلْفِقْهَ مِفْتَاحُ اَلْبَصِیرَةِ و وَ تَمَامُ اَلْعِبَادَةِ. دین خدا را به درستی بشناسید؛ زیرا فهم دینی کلید بصیرت و تمام عبادت است. (تحف العقول،ج1، ص410)
اما مساله شرعی
چند نکته کوتاه درباره بصیرت:
1. بصیرت یعنی به معنای شناخت حقیقت و قدرت درک صحیح امور است. که این شناخت انسان را در کشاکش بحران ها و مشکلات فرد و اجتماعی کمک می کند.
2. در برخی موارد بصیرت شرعا واجب و لازم است که به برخی از آنها اشاره می شود:
الف:بصیرت در دشمن شناسی که در مواجهه با تبلیغاتش، انسان را فریب ندهد و انسان را به انحراف و گمراهی نکشاند. و در مقابل هجوم نظامی یا فرهنگی او دفاع کند .لذا استکبار یکی از مصادیق دشمنان اسلام بشمار می رود که امروزه حجاب را هدف گرفته است، در برابر وظیفه دفاع همه جانبه را از طرف شما مومنین می طلبد و هر کسی مطابق وظیفه اش از این دستور مترقی اسلام چه در فضای مجازی و فضای غیر مجازی دفاع کند.
ب:بصیرت در اعتقادات دینی یعنی هر فرد مسلمان لازم است عقاید خود را با برهان و استدلال بپذیرد و نسب به احکام اسلام با اعتقاد راسخ عمل کند.
3. همان طوری که هر فردی نسبت به مسائل دینی و سیاسی خودش باید بصیرت داشته، افرادی که توانمند هستند باید بصیرت افزا باشند یعنی افرادی را که از وظیفه شرعی خودشان آگاه نیستند، آگاهی دهند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق شناخت وظایف و عمل به آنها را به همه عنایت فرماید، به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.ضمن گرامیداشت یوم الله نهم دی ماه در این فرصت به یکی از گناهان بزرگ اشاره کنم و آن هم گناه بزرگ تضعیف نظام اسلامی و تضعیف رهبری نظام است که در این زمینه چند نکته را برای شما خوبان اشاره می کنم:
انتقاد به برخی از مسائل و اتفاقات غیر از تضعیف نظام اسلامی است، به تعبیر حضرت امام انتقاد در محیط های علمی و مناسب سازنده و مفید است و فرد به هدف اصلاح مطالبی را بیان می کند اما گاهی اوقات لحن گفتار، لحن تضعیف و تخریب است که باید از آن دوری کر
تضعیف نظام به شکلهایی مختلف امکان پذیر است مثل نشر شایعات است یا همکاری با دشمنان یا کم کاری در مسئولیت یا عمل نکردن به دستورات دین در ارگانها و ...... که به هر شکلی تحقق بپذیرد گناه و معصیت است
عمود این نظام رهبری است که باید از نشر یا گفتاری که سبب تضعیف رهبری می شود خودداری شود.شهید سلیمانی در وصیت نامه خودش می گوید: از اصول مراقبت کنید . اصول یعنی ولیّ‌فقیه، خصوصاً این حکیم، مظلوم، وارسته در دین، فقه، عرفان، معرفت؛ خامنه‌ای عزیز را عزیز جان خود بدانید . حرمت او را حرمتِ مقدسات بدانید .
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند . حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند .
خداوندا برف و باران رحمتت را بر همه ما نازل بفرما به برکت صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت رضا علیه السلام در روایتی می فرمایند: أحسِنوا جِوارَ النِّعَمِ ؛ فإنّها وَحشِیَّةٌ ما نَأَت عَن قَومٍ فعادَت إلَیهِم .
با نعمتهای الهی برخورد شایسته و نیکو داشته باشید، یعنی شاکر بوده و بر طبق اقتضای آنها عمل نمایید؛ زیرا اگر شکر نِعَم آنطور که شایسته است بجا آورده نشود خداوند متعال آنها را سلب می‌نماید؛ «و لئن کَفرتم إنّ عذابی لشدید».
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1.شکر نعمت مرکب از سه بخش است: اول: شناختن نعمت و توجه پیدا کردن به آن است. یکی از آفتهای ما انسانها این است که به نعمت توجه نمی‌کنیم؛ نعمت سلامت را جز بعد از مریض شدن و ناقص‌العضو شدن نمی‌فهمیم؛ نعمت جوانی را جز بعد از پیر شدن، درست تشخیص نمی‌دهیم؛ نعمت امنیت را جز بعد از دچار شدن به ناامنی نمی‌فهمیم. مردم کوفه، وقتی نعمت امیرالمؤمنین را فهمیدند، که حجاج بالای سرشان آمد. بخش دوم شکر نعمت: این است که نعمت را از خدا بداند سوم: در جای خود مصرف کردن و درست مصرف کردن است.
2.اگر شکر نعمت بدرستی انجام نگیرد، همین نعمت وبال انسان می شود به تعبیر امروزی فرصت تبدیل به تهدید می شود.مانند پدری که سرمایه ای را در اختیار فرزندش می گذارد چنانچه از این سرمایه بدرستی استفاده نکند بلکه در راه انحراف استفاده کند، فرصت تبدیل به تهدید می شود.
3.خصوصیت شکر این است که انسان را متوجه خدا می کند و ذکر او را در دل انسان زنده می کند و هچنین فایده مهم شکر این است که به انسان صبر می دهد.
خداوند ما را شاکر نعمت ولایت قرار دهد به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
شروط معتبر در قصاص
الشرط الثالث: عدم کون القاتل أباً
جلسه 170، 1380/11/8
من مواعظ الامام علی بن موسی الرضا(علیهماالسلام) لعلی بن شعیب:
یا علیّ! أحسنوا جوار النعم فإنّها وحشیة ما نأت عن قوم فعادت إلیهم.
(تحف العقول، صفحۀ 448)
با نعمتهای الهی برخورد شایسته و نیکو داشته باشید، یعنی شاکر بوده و بر طبق اقتضای آنها عمل نمایید؛ زیرا اگر شکر نِعَم آنطور که شایسته است بجا آورده نشود خداوند متعال آنها را سلب می‌نماید؛ «و لئن کَفرتم إنّ عذابی لشدید».
و اگر نعمتها از جامعۀ انسانی گرفته شد، برگشت آنها بسیار مشکل است. علی
(علیه‌السلام) می‌فرمایند: «قَلّ ما أدبر شیءٌ فأقبل».
یکی از نِعَم بزرگ الهی در زمان ما، اقبال و توجّه مردم به دین است که باید قدر آن را دانست، اگر بی‌توجّهی کنیم در اثر ناسپاسی ما این نعمت بزرگ از ما سلب خواهد شد و به آسانی برنمی‌گردد.
المسألة التاسعة: سب المؤمن
جلسه 212، 1386/11/21
حدیث اخلاقی
« فی الکافی و التهذیب عن الصادق (ع) انّ الله تعالی انعم علی قوم فلم یشکروا فصارت علیهم و بالاً و ابتلی قوما بالمصائب فصبروا ، فصارت علیهم نعمةً»
گاهی خداوند متعال به مردمی نعمتی می‌دهد، مثلاً ثروت زیادی یا موقعیّت سیاسی اجتماعی جهانی به آنها عطا میکند ، ستعدادهایی به آنها می‌دهد ، نعمتهای گوناگونی که خدای متعال به یک قومی و یک ملتی می‌بخشد آنها شکر گذاری نمی‌کنند ، این نعمت به وبال ، به وزر ، تبدیل می‌شود ، به تعبیر رائج این روزها فرصتی است که تبدیل می‌شود به تهدید . چه طور شکر نمی‌کنند ؟ این نعمت را از خدا نمی‌دانند توجه نمی‌کنند که این نعمت ، نعمتِ خداست ، آن را در جای خود مصرف نمی‌کنند ، در مورد آن اسراف می‌ورزند ، آن نعمت را در واقع تضییع می‌کنند ، خود این نعمت برای آنها می‌شود وبال یعنی غرور ناشی از نعمت برای آنها می‌ماند ، امّا منافع ناشی از آن نعمت برای آنها باقی نمی‌ماند . فرض بفرمائید خدای متعال به یک ملتی نفت عنایت می‌فرماید که یک نعمتِ زیر زمینی است ، شکر این نعمت به این است که آن را درست بشناسند ، از خدا بندانند آن را درست مصرف کنند ، اینکارها را نمی‌کنند ، چنانچه در کشورهای نفت خیز از جمله کشور ما اتفاق افتاد ، دشمنان را ، بیگانگان را مسلط کردند ، پولش را هدر دادند ، درآمدهایش را به نا حقّ بین غیر مستحقین تقسیم کردند ؟ خود این نفت شد مایة وبال ! بر اثر عدم شکر نعمت . که شکر نعمت شناختن نعمت است اوّلاً ، از خدا دانستن آن است ، ثانیاً ، در جای خود مصرف کردن است ، ثالثاً ، شکر نعمت مرکب از این سه چیز است .
................................
«شکر» چیست؟ شکر، چند پایه‌ی اصلی دارد: اول، شناختن نعمت و توجه پیدا کردن به آن است. آفتِ اول ما این است که به نعمت توجه نمی‌کنیم؛ نعمت سلامت را جز بعد از مریض شدن و ناقص‌العضو شدن نمی‌فهمیم؛ نعمت جوانی را جز بعد از پیر شدن، درست تشخیص نمی‌دهیم؛ اشکال کار این است. نعمت امنیت را جز بعد از دچار شدن به ناامنی نمی‌فهمیم. مردم کوفه، وقتی نعمت امیرالمؤمنین را فهمیدند، که حجاج بالای سرشان آمد؛ مردم مدینه نعمت وجود امیرالمؤمنین و امام حسن را آن روز فهمیدند، که مسلم‌بن‌عقبه بالای سرشان آمد، قتل‌عامشان کرد، زنهاشان را بی‌ناموس کرد، بعد هم گفت همه‌تان باید اقرار کنید که برده‌ی یزید
هستید. مردم یکی یکی آمدند و جلویش اقرار کردند و هر کس اقرار نکرد، گردنش را زد. آن مردم، آن وقت فهمیدند که حکومت امیرالمؤمنین و حکومت امن و امان و حکومت احترام و تکریمِ به مردم در دورانِ قبل، چقدر ارزش داشته است.۱۳۸۵/۰۳/۲۹
بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی
........................................
خودِ شکر، یک نعمت است. اولاً، وقتی شکر کردید، این شکر موجب ذکر می‌شود؛ متوجه خدا می‌شوید؛ خود شکر انسان را ذاکر میکند. ثانیاً، شکر به ما صبر می‌دهد.۱۳۸۵/۰۳/۲۹
بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی
گفتار روز
توضیحات
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم در یک روایت نورانی می فرمایند: إنّ اللّه َ یُحِبُّ الحَیِیَّ المُتَعفِّفَ ، و یُبْغِضُ البَذِیَّ السّائلَ المُلْحِفَ. خداوند، با حیاىِ پاکدامن را دوست دارد و از درخواست کننده چیزی در حالی
که اصرار دارد و بد زبان است، نفرت دارد.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1.عفیف کسی است که انسان ملاحظه جوانب آبروی خود و دیگران را داشته باشد و از آنچه شرعا ممنوع و حرام هست، اجتناب کند. لذا عفیف بودن درمسائل کسب و کار و مسائل اجتماعی و مسائل فردی معنا دارد.عفیف بودن اختصاص به مسائل جنسی ندارد بلکه در همه امور زندگی است.
2.در روایت می فرمایند خداوند انسان با حیای عفیف را دوست دارد، یکی از مسائل مهم در جامعه و ارتباطات جامعه حیاست که مساله بسیار مهمی است حیا یعنی انسان وقیح نباشد و فاش و آشکار خلاف نکند لذا حیاء با خجالت زدگی مذموم، متفاوت است.و اگر در جامعه ای حیا باشد، بسیاری از محرمات انجام نمی گیرد. و متاسفانه بی حیایی یکی از سوغات غرب برای جوامع اسلامی که باید با آن مبارزه شود. بنابر این صدا و سیما و دستگاههای گوناگون با تمام تلاش خود باید نسبت به آسیب مراقبت و مبارزه کنند.
3.طبق حدیث شریف انسان در درخواستش از دیگران نباید اصرار داشته باشد در مقابل انسان هر زمانی که از خداوند درخواستی دارد هر چه می تواند اصرار و تکرار کند اما از بندگاه خدا اینگونه نباشد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند مردان و زنان را به حیاء و عفت مزین بفرماید به برکت صلوات
فصل دوم: قواطع سفر
جلسه 238، 1396/6/20
حدیث:
عن ابنِ ابی النافِع، عن ابنِ عُمر قال: قال رسولُ اللهِ«صلی‌الله‌علیه‌وآله»: إنّ اللهَ یُحبُّ الحَیّیَ المُتَعَفِّف. حیّی یعنی: با حیاء. مُتعَفِّف یعنی: کسی که دارای عفّت است. مسألۀ عفّت فقط در مسائل جنسی نیست، در همۀ امور زندگی است. عفّت یعنی اینکه انسان ملاحظۀ حیثیات را بکند، ملاحظۀ آبروی خود و دیگران را بکند، به آنچه ممنوع است تجاوز نکند، به این می‌گویند عفّت. بعضی در زمینۀ کسب مال، عفّت ندارند! چنانچه بعضی دیگر در زمینه‌های دیگر عفّت ندارند، مسألۀ کسب مال و کسب مقام هم جزو مجاری عفّت است. خدای متعال کسی را که با حیاست و دارای عفّت است، دوست می‌دارد. یکی از عیوب کارهای ما این است که به مسألۀ حیاء خیلی توجه نمی‌کنیم! در تبلیغاتمان، در حرف‌زدنهایمان، حیاء خیلی مهم است. حیاء غیر از خجلت‌زدگیِ مذموم است. حیاء یعنی انسانْ وقیح نباشد، فاش و آشکار خلاف نکند. وقتی در جامعه حیاء وجود داشت، خودِ این حیاء از بسیاری از محرّمات مانع می‌شود. حیا که رفت، ارتکاب محرّمات، عادی و معمولی می‌شود. بعضی به ما اشکال می‌کنند که هر چه پیش می‌آید، شما پای غربیها را به میان می‌کشید؛ اگر اینها باز بدشان نیاید از اینکه ما پای غربیها را به میان می‌کشیم، باید بگوییم این هم جزو چیزهایی است که متأسفانه از غرب آمده، بعد به تدریج همان فرهنگ اروپایی در آمریکا و جاهای دیگر هم رسوخ کرده است. خودِ آنها هم در این یکی دو قرنِ اخیر گرفتار شدند. وقتی انسان آثار ادبی، هنری و تاریخیِ اروپا را که مربوط به دو قرن پیش است، مطالعه میکند، می‌بیند یک چیزهایی کاملاً مورد رعایت و مورد توجه بوده، حیا می‌کردند، ملاحظه می‌کردند، بخصوص در مسألۀ ارتباط زن و مرد ملاحظه می‌کردند. حجابِ به معنای اسلامی نبوده است، اما در معاشرت زن و مرد، حدود مشخص و معینی بوده، رعایت می‌کردند. به تدریج از بین رفته! حال، عامل از بین رفتنش در اروپا چیست، آن یک بحث دیگری است. بعضی‌ها در این زمینه دستِ صهیونیستها را که مقاصد بلندمدتی داشتند و متأسفانه به خیلی از آن مقاصد هم رسیدند، دستِ آنها را در کار می‌بیند. به هر حال، این بی‌حیائی به عنوان سوغات غرب وارد جامعۀ ما و کشور ما شده است. هرچه می‌توانند باید جلویش را بگیرند. صدا و سیما به جدّ و به شدّت باید مراقبت کند، مبارزه کند. متأسفانه بعضی از صدا و سیما برای اشاعۀ بی‌حیایی استفاده می‌کنند! باید آنجا با این مبارزه کنند، و نیز بقیۀ دستگاههای گوناگونِ دیگر. در این وسائلِ فضای مجازی هم رایج شده است که جلوگیری از اینها هم کار سختی است.
بعد فرمود: وَ یُبغِض البَذیَّ السّائِلَ المُلحِف. بَذیّ، بددهن و بدزبان را می‌گویند، کسانی که راحت فحش می‌دهند، سائل ملحف کسی است که پولی یا چیز دیگری را از کسی می‌خواهد، و اصرار میکند. «لایَسئلون الناسَ اِلحافاً»[1]، اِلحاف به معنی الحاح و اصرار است. با خدا وقتی حرف می‌زنید، هر چه می‌توانید اصرار کنید، هر چه می‌توانید تکرار کنید و بخواهید! اما با بندگان خدا نه، اگر هم انسان به چیزی احتیاج دارد، مجبور است به کسی مراجعه کند، یکبار می‌گوید، اگر شد، شد؛ نشد، دیگر نبایستی اصرار و الحاف کرد. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 39
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
در این فرصت کوتاه چند توصیه خدمت عزیزان مسافر عرض کنم:
1. زیارت بهترین فرصت برای کسب معرفت و بینش دینی است و یکی از اهداف زیارت همین معرفت افزایی است لذا عزیزان زائر در این فرصت می توانید نسبت به پرسیدن سوالات و شبهات خودتان اقدام کنید و مدرسه پریزاد در کنار رواق دارالسیاده مرکز پاسخگویی به سوالات دینی در حرم مطهر است.
2. یکی از نمازهای واجب نمازقضا است و زیارت یکی از بهترین فرصتهایی که انسان می تواند نسبت به نمازهای قضا اقدام کند، ضمنا نمازهای قضایی که در وطن به صورت کامل فوت شده در سفر هم باید به صورت کامل قضا شود. عزیزان می توانند برای بهره مندی از خواندن نماز قضا به جماعت بعد از نماز ظهر و عصر، در شبستان نهاوندی در مسجد گوهرشاد حضور پیدا کنند.
3. برای اینکه اتصال در صفوف نماز جماعت قطع نشود، همه مسافرین عزیز بلافاصله بعد از سلام دادن به نیت یک نماز واجب مثل نماز قضای خودتان یا یکی از اموات اقتدا کنند و حمد و سوره را قرائت کنند و اگر فرصت برای خواندن سوره نباشد حداقل حمد را بخوانند و خود را به رکوع برسانند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند سفر همه مسافرین را بی خطر گرداند به برکت صلوات بر محمد و ال محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از بهترین فرصتها برای گرفتن روزه قضا در همین ایام است که روزها کوتاه می باشد به همین جهت چند نکته خدمت عزیزان یادآوری می کنم:
1. کسی که بابت ماه رمضان سال گذشته روزه قضا دارد به نظر امام خامنه ای و اکثر مراجع چنانچه توانایی روزه گرفتن دارد باید تا قبل از ماه رمضان سال جدید روزه قضای خودش را بگیرد و چنانچه کسی در سال اول روزه قضا را نگیرد علاوه بر لزوم قضای روزه در سالهای بعد، باید به ازاء هر روز 750 گرم نان یا برنج و مانند اینها به فقیر بدهد. (امام رهبری گلپایگانی وحید: احتیاط واجب. فاضل مکارم: فتوی. مخالف خویی سیستانی: احتیاط مستحب)(جزوه روزه ص 158و رساله اموزشی رهبری،احکام روزه قضا م 6)2
2. . وقت نیت روزه قضا تا قبل‌از اذان ظهر است و در روزه مستحبی تا قبل از اذان مغرب، بشرط اینکه تا آن موقع مبطلات روزه را انجام نداده باشد مثلا چیزی نخورده باشد.
3. اگر انسان عمدا و از روی اختیار‌کاری‌که روزه را باطل میکند مثل خوردن و آشامیدن، انجام دهد روزه را باطل میکند و اگر بسبب فراموشی و غفلت باشد روزه باطل نمی‌شود. و در این حکم فرقی بین روزه اداء، قضا، واجب و مستحب نیست. (رساله مراجع مساله1575,1553و1565 عروه الوثقی‌کتاب الصوم فصل فی النیه م11)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال ما را از روزه داران واقعی قرار دهد به برکت صلوات بر محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . امام باقر علیه السلام در روایتی می فرمایند: در زمانی که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در مسجد حضور داشتند مردی داخل مسجد شد و شروع به نماز خواندن کرد اما هنگام سجده بدرستی سجده نمی کرد و کمتر از مقدار لازم و شایسته سجده کرد. چرا که حکم شرعی آن است هنگام سجده باید سر بر سجدگاه گذاشته شود و بدن آرام بگیرد و ذکر سجده هم از ابتدا تا انتهای ذکر در حال آرامش بدن گفته شود.
وقتی که پیامبر خدا این صحنه را مشاهده کردند، فرمودند: نَقرٌ کَنقرِ الغراب لو ماتَ علی هذا مات علی غیر دینِ محمدٍ صلی‌الله‌علیه‌وآله. : مثل نوک زدنِ کلاغ، نوک می‌زند. و اگر این فرد با این‌چنین نمازی بمیرد، مرگ او مرگِ بر دینِ ما نیست! یعنی نمازش نماز نیست.
نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف عرض کنم:
برای اینکه انسان از نماز بهره وافری ببرد نیاز به حضور قلب در نماز دارد و حضور قلب در نماز وابسته به دو عامل هست:
عامل اول برای داشتن حضور قلب در نماز توجه قلبی هست یعنی یعنی دلِ انسان باید متوجه باشد که در نماز مخاطبی دارد و آن مخاطب خدای متعال است و در پیشگاه خداوند حضور پیدا کرده است و انسان از اول تا آخرِ نماز سعی کند که این احساس در او زنده بماند که در مقابل کسی شخص بسیار با عظمتی قرار دارد و با خدای متعال حرف می‌زند. و اگر این احساس و حالت در انسان به وجود آمد-البته تمرین لازم دارد - حتی اگر معانیِ کلمات را هم نداند، باز فضیلت نماز را خواهد برد. جوانهای عزیز چنانچه در جوانی این خصوصیت را تمرین کنند پیدا شدن این حالت توجه آسانتر و ماندگار خواهد بود.
عامل دوم برای داشتن حضور قلب در نماز انجام درست و کامل انجام دادن واجبات نماز است. انسان نمی تواند با سجده یا رکوع ناقص حضور قلب پیدا کند.لذا رکوع با تمامی واجباتش از جمله آرامش بدن در هنگام ذکر رکوع و قیام و ایستادن بعد از رکوع همراه با لحظه ای آرامش بدن و سجده با تمامی واجباتش از جمله گذاشتن اعضای هفتگانه روی زمین و همچنین گفتن ذکر سجده در حال آرامش بدن و همچنین رعایت نشستن بدن بین دو سجده همراه با لحظه ای آرامش بدن. لذا برای حضور قلب به این دو عامل باید توجه بشود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید.
خداوند متعال توفیق بصیرت در دین را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (مسألة 39: إذا نذر ان یتمّ الصلاة أو یصوم...)- درس 156
جلسه 156، سه شنبه 1395/2/28
حدیث :
عن زرارة بن أعیَن قال: سمعتُ اباجعفرٍ محمدَ بنَ علیٍ الباقر«علیهماالسلام» یقول: دَخل رجلٌ مَسجداً فیه رسول الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله» فَخفَّف سجودَه دونَ ما یَنبغی و دونَ ما یکون من السجود. این شخص شروع کرد به نماز خواندن، سجودی که می‌کرد، خیلی کوتاه بود، کمتر از آن مقداری که شایستۀ سجود است. بعد از گذاشتن پیشانی بر زمین، باید بدن استقرار پیدا کند، بعد ذکر بگوید؛ این مقدار، سجودِ او طول نکشید! فقال رسولُ الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله»: نَقرٌ کَنقرِ الغراب. حضرت فرمودند: مثل نوک زدنِ کلاغ، نوک می‌زند! بعد فرمودند: لو ماتَ علی هذا مات علی غیر دینِ محمدٍ«صلی‌الله‌علیه‌وآله». اگر این فرد با این‌چنین نمازی بمیرد، مرگ او مرگِ بر دینِ ما نیست! یعنی نمازش نماز نیست. مسألۀ توجه و حضور در نماز، مسألۀ بسیار مهمی است و این، متوقف است هم بر اَعمالِ جوارحی، هم بر اَعمال جوانحی. بر اَعمال جوانحی متوقف است، یعنی دلِ انسان باید متوجه مخاطبِ در نماز یعنی خدای«عزّوجلّ» باشد. انسان از اول تا آخرِ نماز سعی کند که این احساس در او زنده بماند که در مقابل کسی قرار دارد، دارد با کسی حرف می‌زند. شاید اگر این حالت در کسی بوجود آمد- البته تمرین لازم دارد- که از اول نماز تا آخر نمازْ احساسش این باشد که دارد با کسی حرف می‌زند، مخاطبی دارد. اگر چنین حالتی به کسی دست داد، حتی اگر معانیِ کلمات را هم نداند، باز فضیلت نماز را خواهد برد. دارد با خدا حرف می‌زند، ولو درست نمی‌داند که چه می‌گوید و معانیِ این کلمات چیست. اگر معانیِ کلمات را انسان بداند، اما متوجه حضور عند الله و قیام بینَ یدَیِ الله در نماز نباشد، این فضیلت را ندارد. ماها معنای کلمات را می‌دانیم، گاهی هم دقت می‌کنیم معانیِ کلمات را در نظر می‌گیریم، اما توجه نداریم به اینکه الآن حاضرِ بینَ یَدَیِ الله تعالی هستیم! این را توجه نداریم. پس حضور قلب و نمازِ کامل متوقف است بر عملِ جوانحی که همین احساس قلبی است که انسان احساس کند در مقابل خدای متعال قرار گرفته است. اینجا داخل پرانتز عرض کنیم: جوانها! قدر جوانی‌تان را بدانید! مکرّر بنده به جوانها عرض می‌کنم: این کار در جوانی، تمرین کردنش آسانتر است. و اگر تمرین کردید و این حالت در شما ملکه شد، بعد، این می‌ماند، تا آخر انسان همین‌طور خواهد بود، به مجردی که وارد نماز شد توجه پیدا میکند که دارد با خدا حرف می‌زند، همان حضورِ قلب. اگر در جوانی، انسان نتواند این تمرین را بکند و این حالت را برای خودش فراهم بکند، در سنین ماها خیلی مشکل خواهد شد. محال نیست، اما مشکل است. جوانها قدر بدانند، از
حالا تمرین کنند این حالت را در نماز تحصیل کنند.
امّا نماز، اعمالِ جوارحی هم دارد؛ رکوع دارد، سجود دارد، قیام دارد. این اعمال هم باید خوب و کامل انجام بگیرد. فرمود: این، چطور نماز خواندنی است؟! انسان نمی‌تواند در یک چنین نمازخواندنی با این سجود که مانند کلاغ نوک به زمین می‌زند، متوجه به خدا بشود، حضور قلب پیدا کند. در رکوع و سجود، ماها وضعمان معلوم است که چطور هستیم؛ ناقصیم، قاصریم، ضعیفیم، توانائی‌هایمان بسیار محدود است. در روایت دارد که امام صادق«علیه‌السلام» در رکوع، پنجاه مرتبه عرض می‌کرد: «سبحان ربّیَ العظیم و بحمده»، ما خیلی جدیّت بکنیم، سه مرتبه مثلاً این ذکر را می‌گوییم. بنابراین، نمازِ خوب، نمازِ مستحسن، نمی‌گوییم نمازِ کامل، نمازِ مطلوب، هم به عملِ جوانحی احتیاج دارد که عبارت است از همان حضور قلب و احساس حضور بین یدَی الله«عزّوجلّ»، هم به اعمالِ جوارحی احتیاج دارد یعنی همین اعمالِ جوارحی را باید درست انجام بدهد. این ترکیب، بهترین ترکیبی است که خدای متعال مقرّر فرموده است، این ترکیبِ قیام و رکوع و سجود و تشهد و باز دوباره قیام و برداشتن سر از سجده و دوباره برگشتن به سجده، مجموعِ اینها یک هندسۀ کامل از لحاظ اعمالِ جوارحی است برای اینکه انسان بتواند آن بهرۀ وافی را از نماز ببرد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تبریک ایام .امام باقر علیه السلام در روایتی به یکی از اصحاب خودشان به نام جابر می فرمایند: یا جابر! أیَکتَفی مَن انتَحَل التشیُّع أن یقول بِحبِّنا أهلَ البیت. ، آیاهمین که کسی بگوید ما را دوست می دارد، کافی است؟ نکته ای که نباید غفلت نشود این است که اگر انسان بخواهد اهل نجات باشد باید محبت اهل داشته باشد اما سوال این است که صرف داشتن محبت برای نجات کفایت می کند؟ حضرت باقرعلیه السلام در جواب این سوال به صفاتی برای شیعیان اشاره فرمودند که به برخی از آنها در این فرصت اشاره می شود:
مورد اول: فَوَ الله ما شیعتُنا الّا مَن اتَّقَی اللهَ و أطاعَه. شیعه آن کسی است که خدای متعال را اطاعت کند و تقوای الهی را بجا بیاورد. بنابر این شیعه علاوه بر قبول امامت اهل بیت باید اهل تقوا باشد. معنای تقوا این است که انسان رفتار و گفتارش حتی پندارش از طریق حق و صراط مستقیم خارج نشود و از آن مراقبت کند. مثل فردی که در جاده باریکی حرکت می کند و مراقب است که از جاده هیچ انحرافی نداشته و اگر انحراف جزئی داشته به سرعت اصلاح می کند و به مسیر اصلی بر می گردد.
مورد دوم: و ما کانوا یُعرَفون یا جابر! الّا بالتواضع.شیعیان به تواضع شناخته می شود.یعنی خود را برتر از دیگر مومنان قرار ندهد.
مورد سوم: و کانوا اُمَناءَ عشائِرهم فی الاشیاء. خصوصیتِ دیگرشان این بود که در بین خانواده و اطرفیان خودشان مورد اعتماد و امین باشد ائمه«علیهم السلام» خواستند دوستان و پیروان خودشان را اینطور تربیت کنند تا مکتب اهل بیت یعنی مکتب معارف عالیه و تربیتی، رایج شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خشنودی قلب نازنین امام باقر علیه السلام صلوات
متن اصلی:
: الشرط السابع: ان لایکون ممّن اتّخذ السفر عملاً و شغلاً کالمکاری جلسه 203، 1395/11/12 حدیث: عن جابرِ بن یزیدِ الجعفی قال: قال ابوجعفرٍ محمدُ بنُ علیٍّ الباقر«علیهماالسلام»: یا جابر! جابر، اهل سرّ و نزدیک به امام«علیه السلام» مرد بزرگ و بزرگواری بوده است. حضرت فرمودند: یا جابر! أیَکتَفی مَن انتَحَل التشیُّع أن یقول بِحبِّنا (یا یُحِبُّنا) أهلَ البیت. آن کسی که منتحِل به تشیّع است یعنی این نِحله را، این عقیده را پذیرفته و گردن نهاده است و خودش را شیعه می داند، آیا اکتفاء می کند به اینکه بگوید ما را دوست می دارد؟ همین، کافی است؟ البته محبّتِ اهل بیت شرطِ لازمِ نجات است، اما شرطِ کافی هم هست؟ فرمودند: فَوَ الله- ببینید، این تعبیرات، چه تعبیرات مهمی است- فَوَ الله ما شیعتُنا الّا مَن اتَّقَی اللهَ و أطاعَه. شیعه آن کسی است که اطاعت کند خدای متعال را، تقوای الهی را بجا بیاورد. شرطش، تقواست. یعنی علاوه بر اینکه ما را به امامت قبول دارد و منتحِل به این نِحله است، علوی و امامی است؛ علاوۀ بر این، باید تقوای الهی را داشته باشد تا شیعۀ ما محسوب بشود، تا پیرو ما محسوب بشود. ما بارها عرض کردیم تقوا به معنای این است که انسان مراقبت کند رفتار خود، گفتار خود، حتی پندار خود را که از طریق حق و صراط مستقیم خارج نشود. این، معنای تقواست. جادۀ باریکی است، انسان دارد حرکت می کند، وقتی مراقب بود، به چپ و راست نمی افتد، آن، قهری است. بله. بعضی مراقب هم هستند، اما گاهی اوقات لغزش هست، جاده لغزنده است، اشکالاتی وجود دارد. بله، این پیش می آید اما عمده، همان مراقبت است. یعنی باید مراقب باشید رفتار خودتان را، گفتار خودتان را، حتی پندار خودتان را که از صراط حق و طریق مستقیم خارج نشوید! این، اوّل. بعد فرمود: و ما کانوا یُعرَفون یا جابر! الّا بالتواضع؛ شیعیان ما اینطور بودند، شناخته نمی شدند مگر به تواضع و بعضی صفات دیگری که خواهیم خواند. یعنی در جامعۀ اسلامی وقتی نگاه می کردند، می دیدند کسی که رفتارش اینگونه است، می گفتند: این، شیعۀ امیرالمؤمنین است، شیعۀ آلِ نبی است. مردم می فهمیدند. فرض بفرمایید در دهۀ شصت مثلاً، انسان می دید یک جوانی به نامحرم نگاه نمی کند، دروغ نمی کند، تقلّب نمی کند، حرص مال نمی زند، می گفت: این، بسیجی است. می فهمید که این، بسیجی است. طبیعتِ این جریان، این چیزهاست: یکی اش، تواضع؛ خود را برتر از دیگران قرار ندادن. تواضع یعنی: وضیع شدن، خود را پائین دست و فرودست دانستن، البته در مقابل مؤمنین، در مقابل کفّار: أعزّةً علی الکافرین. آنجا، گردنِ افراشته. امیرالمؤمنین در جنگ خندق وقتی به طرف عمرو بن عبدود می رفت، با یک تبختری در میدان حرکت می کرد! پیغمبر اکرم«صلی الله علیه وآله» یک نگاهی به قد و بالای امیرالمؤمنین کرد، فرمود: این، راه رفتنی است که خداوند آن را مبغوض می دارد، مگر در یک چنین جایی. یعنی در مقابل عمرو بن عبدود که قرار گرفتی، گردنت را بالا بگیر! آنجا تواضع نکن! آنجا خودت را کوچک نکن! در مقابل آمریکا، در مقابل مستکبرین وقتی قرار می گیری، در مقابل این سیاستمدارهای زیاده خواهِ متکبرِ خودبرتربینِ غربی وقتی قرار می گیری، خودت را محکم نگه دار! سرت را بالا بگیر! حرف بزن! اما در مقابل مؤمنین، تواضع کن! و التّخشّع، خشوع در مقابل پروردگار. خشوع در نماز، خشوع در عبادت، خشوع در دعا، در همۀ آن حالاتی که انسان خود را در مقابل پروردگار احساس می کند، حالتِ خشوع در مقابل الهی داشته باشد. و کثرةِ ذکرِ الله و الصوم والصلاه و التّعهّد للجیران، همسایه ها را مراقبت بکند، مِن الفقراء و اهلِ المَسکَنه و الغارِمین و الأیتام. شیعه را به این چیزها می شناختند. بعد: و صدقِ الحدیث، می دیدند اینها راستگو هستند، از دروغ پرهیز می کنند. و تِلاوةِ القرآن. تلاوت قرآن خیلی آثار و برکات عجیبی دارد، یعنی حتماً هر روز یک مقداری قرآن خوانده بشود. حالا ما به جوانهای معمولی و برادران و خواهرانی که غیر از سِلک روحانیون و علمای دین هستند،به اینها می گوییم هر چه می توانید؛ روزی نصف صفحه، رُبع صفحه، هر چه ممکن است قرآن بخوانید و ترک نکنید! اما به شما می گوییم هر روز اگر می توانید، یک جزء بخوانید! نمی توانید، نصف جزء بخوانید! نمی توانید، یک حزب بخوانید! با تدبّر، قرآن را بخوانید. و کفِّ الالسُنِ علی الناس الّا مِن خیرٍ، زبان زدن به مردم، بدگوئیِ این و آن، اینها چیزهایی است که بر خلاف مشی شیعه است.
و کانوا اُمَناءَ عشائِرهم فی الاشیاء، خصوصیتِ دیگرشان این بود که در بین عشیرۀ خودشان یعنی قوم و قبیله و دور و بریها، آنهایی که با او مربوط بودند، امین محسوب می شدند. ائمه«علیهم السلام» خواستند دوستان و پیروان خودشان را اینطور تربیت کنند نه بخاطر اینکه اینها یک امتیازی بر دیگران داشته باشند، نه، برای اینکه شایع بشود، رایج بشود. مکتبِ اهل بیت این است، مکتب اهل بیت، مکتب تربیتی است، مکتبِ تخلّق به اخلاق الله است، مکتب معارف عالیه است. امالی، صفحۀ 725.
