ادای دین

توضیحات

چند نکته در مورد اداء دین و بدهی:
1. اگر طلبکار طلب خود را مطالبه کند، چنانچه بدهکار بتواند بدهى خود را بدهد باید فورا آن را بپردازد و اگر تاخیر بیندازد گناهکار است.
2. اگر بدهکار مال و اموالی ندارد یا اگر مالی هم دارد منحصر منزل مسکونی و اثاثیه منزل و لوازم ضروری زندگی است، که با ملاحظه موقعیت اجتماعیش به اینها احتیاج دارد و بدون اینها در زحمت می افتد، در این صورت حرام است که طلبکار طلب خود را از او مطالبه نماید بلکه باید به بدهکار مهلت دهد. و نمى‌تواند او را مجبور کند که ‏چیزهاى که از ضروریات زندگی است را بفروشد، امّا بدهکار باید براى پرداخت بدهى خود در صورت توان ‌تلاش کند و از طریق کسب‌و کار چیزى بدست آورده و بدهى خود را بپردازد.
3. کسى که دسترسى به طلبکار خود ندارد، چنانچه امید نداشته باشد که او را پیدا کند به نظر اکثر فقها باید (فتوی یا احتیاط) با اجازه حاکم شرع طلب او را به فقیر بدهد،‌و شرط نیست در فقیر که سید نباشد(فاضل، اراکی، گلپایگانی،صافی: احتیاط واجب این است که اگر طلبکار سید نیست به سید ندهد. .( مساله ٢٢٧٦ رساله مراجع مساله٢٢٧٧)رساله مراجع مساله ٢٢٧٩)
خداوند متعال ما را مدیون احدی قرار ندهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد