غیبت
حدیث با موضوع غیبت
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم با تبریک میلاد حضرت امام سجاد علیه السلام از آنحضرت روایت شده که می‌فرمایند: ثَلَاثٌ مُنْجِیَاتٌ لِلْمُؤْمِنِ کَفُّ لِسَانِهِ عَنِ النَّاسِ وَ اغْتِیَابِهِمْ وَ إِشْغَالُهُ نَفْسَهُ بِمَا یَنْفَعُهُ لِآخِرَتِهِ وَ دُنْیَاهُ وَ طُولُ الْبُکَاءِ عَلَى خَطِیئَتِه.
سه چیز موجب نجات انسان مومن خواهد بود:نگهداری زبانش از حرف زدن درباره مردم غیبت آنان،مشغول شدنش به خویشتن با کارهایی که برای آخرت و دنیایش مفید باشد.و بسیار گریستن بر اشتباهاتش.( تحف العقول، النص، ص: 282)
توضیحات
و اما چند نکته در مورد غیبت:
1. یکی از گناهان کبیره غیبت است و غیبت به نظر اکثر مراجع یعنی انسان عیب پنهانی کسی را در غیاب و پشت سرش نزد دیگری بیان کند هر چند بیان‌عیب به قصد اهانت و پایین آوردن شخصیت آن فرد نباشد. ( نظر حضرت امام ره و مقام معظم رهبری مد ظله العالی : بیان عیب در صورتی غیبت است که به قصد تنقیص و عیب جویی باشد. بهجت:عیب به طوری باشد که چنانچه غیبت شونده، بشنود ناراحت می شود)
2. در حرام بودن عیب مخفی ، فرقی ندارد عیب در بدنش باشد یا آنکه در رفتار یا اخلاق یاسخنان و گفتارش باشد و همچنین فرقی نمی‌کند عیب طرف را بگوید‌یا بنویسد یا تصویر و فیلمش را پخش کند .(مشهور؛ استفتائات مکارم ج1 س 552، ج1 س 554، ج3 س 486)
3. همانطوری که غیبت کردن حرام است، چنانچه انسان غیبت را شنید در صورت شرایط نهی از منکر ،باید نهی از منکر کند یا صحبت دیگری به میان آورده شود تا غیبت قطع شود.
4. هر کسی مرتکب این گناه شده باید توبه کند و برخی از مراجع عظام ( مثل مرحوم آیت الله بهجت و مقام معظم رهبری) می‌فرمایند : انسان از شخصی که از او غیبت نموده باید حلالیت بطلبد بشرطی که مفسده ای بر آن مترتب نشود مثلا سبب کدورت نگردد و اگر حلالیت طلبیدن مفسده دارد همین که برای او از خدا طلب آمرزش کند کافی‌است. (استفتائات بهجت ج 4 ص 562 س6475 و توضیح المسانل مراجع ج 2ص833 م31 و خویی و تبریزی رساله 2824، استفتائات امام ج3 س59- 58حضرات امام، استفتائات س9و 16و53 - مکارم، استفتائات ج1س552؛ فاضل جامع الاحکام ج1س982،منهاج سیستانی ج1ص 17)
خداوند متعال به همه،توفیق ترک گناه و معصیت عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
