اداء دین

توضیحات

در روایات معصومین علیهم السلام بدهکار بودن و قرض گرفتن ناپسند شمرده شده و مذمت شده مگر در موارد خاص و اضطرار؛ حتی در برخی روایات آمده که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بر جنازه فردی که بدهکار بود نماز نمی خوانند و در روایتی نقل است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می‏ فرمایند:
إِیَّاکُمْ‏ وَ الدَّیْنَ‏ فَإِنَّهُ هَمّ بِاللَّیْلِ وَ ذُلٌّ بِالنَّهَار؛ بپرهیزید از قرض گرفتن، زیرا قرض گرفتن، غصه شب و ذلّت روز است. مومن می بایست عزت خود را حفظ کند و قناعت کردن و درخواست نکردن از دیگران باعث عزت می شود و خود این حالت باعث جلب رضای خدا و وسعت رزق است.
چند نکته در مورد اداء دین و بدهی:
1. اگر طلبکار طلب خود را مطالبه کند، چنانچه بدهکار بتواند بدهى خود را بدهد باید فورا آن را بپردازد و اگر تاخیر بیندازد گناهکار است.
2.‌اگر بدهکار مال و اموالی ندارد یا اگر مالی هم دارد منحصر به خانه‏اى است که در آن نشسته و اثاثیه منزل و چیزهاى دیگرى که از لوازم ضروری زندگی است و ‌به ‌آنها احتیاج دارد،‌حرام است که طلبکار طلب خود را از او‌مطالبه نماید بلکه باید به بدهکار مهلت دهد و نمى‌تواند او را مجبور کند که‏ چیزهاى‌که از ضروریات زندگی است را بفروشد، امّا بدهکار باید براى پرداخت بدهى خود در‌صورت توان ‌تلاش کند و از طریق کسب و کار چیزى بدست آورده و بدهى خود را بپردازد.
3.کسى که دسترسى به طلبکار خود ندارد، چنانچه امید نداشته باشد که او را پیدا‌کندبه نظر اکثر فقها باید ( فتوی یا احتیاط) با اجازه حاکم شرع طلب او را به فقیر بدهد،‌و شرط نیست در فقیر که سید نباشد.(فاضل، اراکی، گلپایگانی، صافی: احتیاط واجب این است که اگر طلبکار سید نیست به سید ندهد. .( مساله٢٢٧٦ رساله مراجع مساله٢٢٧٧ ؛ رساله مراجع مساله ٢٢٧٩)
خداوند متعال ما را مدیون احدی قرار ندهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.