بسم الله الرحمن الرحیم از امام حسین علیه السلام روایت شده که فرمودند: مَنْ عَبَدَاللهَ حَقَّ عِبادَتِهِ، آتاهُ اللهُ فَوْقَ أمانیهِ وَ کِفایَتِهِ.
هر کس خداوند متعال را با صداقت و خلوص، عبادت و پرستش نماید; خداى متعال او را به بهترین آرزوهایش مىرساند و امور زندگیش را تأمین مىنماید. ( تنبیه الخواطر: ص 427،س 14،بحار الأنوار :ج68،ص183،ح44)
یکی از سوالات شرعی این است که در چه صورتی عمل به نذر واجب است؟
1. «کاری» را یا «ترک کاری» را که از جهت دینی یا دنیایی بهتر است با خواندن صیغه نذر بر خود لازم نماید، مثلا بگوید برای خدا بر من است اگر حاجتم را گرفتم فلان مبلغ را به مجلس عزای امام حسین علیه السلام بدهم ؛گرچه برای گرفتن حاجت لازم نیست افراد صیغه نذر را بخوانند. بنابراین اگر کسی که نذر را فقط از دل گذرانده و با زبان نگفته یا(به نظر مشهور مراجع) صیغه مخصوص نذر شرعی را نخواند چیزی بر وی واجب نیست.
2. توانایی انجام نذر را داشته باشد لذا اگر بعد از گرفتن حاجت، نذرش زمان مشخصی داشته باشد و نتواند به نذر عمل کند تکلیفی ندارد، ولی اگر با داشتن توانایی عمدا عمل نکند کفاره دارد، (صرفا جهت اطلاع: کفاره افطار روزه ماه رمضان: امام خمینی،فاضل، مکارم، گلپایگانی، صافی، نوری،زنجانی، رساله مراجع مساله2654، کفاره قسم مخیر بین اطعام 10 فقیر یا پوشاندن آنها و اگر نتوانست 3 روز، روزه است- خوئی، سیستانی، رهبری، تبریزی، وحید، بهجت، رساله مراجع مساله 2654، سیستانی منهاج ج3م74، خوئی وحید تبریزی منهاج ج3م1564)
خداوند متعال حوائج همه مومنین را بر آورده به خیر بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.