امر به معروف
حدیث با موضوع امر به معروف
بسم الله الرحمن الرحیم از حضرت امام رضا علیه السلام روایت شده که می فرمایند: « لَتَأمُرُنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ لَتَنْهُنَّ عَنِ الْمُنْکَرِ اَوْ‌لَیَسْتَعْمِلَنَّ عَلَیْکُمْ شِرَارُکُمْ فَیَدْ عُوا خِیَارُ‌کُمْ فَلاَیُسْتَجَابُ لَهُمْ».
بایستی که به معروف امر و از منکر نهی‌کنید. [ اگر اینکار نکردید] افراد بد کردار بر شما مسلط خواهند شد، بگونه‌ای که دیگر خوب‌هایتان دعا می‌کنند اما‌مستجاب نمیشود.(الکافی ج5)
توضیحات
چند نکته کوتاه درباره امر به معروف:
1. یکی از واجبات دین امر به معروف و نهی از منکر است و ترک آن معصیت است و حتی اگر کسی خودش در خفا و پنهان گناهی را مرتکب شود باز‌هم در صورت مشاهده همان گناه از دیگری باید نهی ازمنکر کند.(مراجع م2786 در ملحقات رساله امام و فاضل و نوری)
2. اگر انسان گناهی مانند پخش آهنگهای رقص آور و حرام، یا ضایع کردن حقوق دیگران یا بدحجابی استاد و معلم یا گناهی در صدا وسیما مشاهده کندیاکم کاری مسئولی در وظیفه خودش مشاهده شود لازم نیست مطمئن باشد بلکه حتی اگراحتمال تاثیر هم می دهد، واجب است تذکر بدهد.گرچه با تکرار تذکر یا تذکر گروهی باشد ، مثلا عده‌ای از اقوام به برگزار کنندگان مجلس عروسی همراه با گناه بگویند اگر مجلس شما همراه با گناه باشد ما شرکت نمی کنیم.
3. امر به معروف یا نهی از منکر در خواست عمومی جامعه را می‌طلبد و افراد نمی‌توانند در برابر این فریضه الهی ساکت بنشینند. فرقی نمی‌کند تذکر به صورت مستقیم باشد مثلا زبانی تذکر بدهد یا به طریق غیر مستقیم مانند پیامک یا نامه اعتراضش را برساند.
خداوند متعال همه مارا از عاملین امر به معروف و نهی از منکر قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
