آثار فحاشی

توضیحات

پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: الْجنَّةُ حرامٌ علی کُلِّ فاحِشٍ انْ یدخُلها؛ وارد شدن در بهشت بر ناسزا گو حرام است. ((مجموعة ورام، ج1، ص110)
در روایات برای فحش و ناسزاگویی آثاری بیان شده است که برخی را خدمت شما عرض می کنیم:
1. دشمنی و عداوت: یکی از آثار ناسزاگویی ، عداوت و دشمنی است و ارتباطات اجتماعی را به هم می ریزد و اجازه نمی دهد تا جامعه به سمت همزیستی و همکاری کشیده شود. پیامبر(ص) می فرماید: به مردم ناسزا نگویید، که با این کار در میان آنها دشمن پیدا می کنید(کافی، ج2، ص 360، ح3)
2. دچار شدن به فسق: از نظر آموزه های اسلامی، دشنام گویی بویژه دشنام مومن از مصادیق فسق و معصیت الهی است. و برخلاف حکم خداوند عمل کرده و گرفتار فسق می شود و این گونه خود و آینده اش را تباه می سازد. پیامبر اکرم (ص) می فرماید: ناسزا گفتن به مؤمن فسق است و جنگیدن با او کفر و خوردن گوشت او (غیبت کردن معصیت خداست(بحار،ج 75، ص 148)
3. هلاکت و نابودی: وقتی دیگری را دشنام می دهد خود در معرض آن قرارگرفته و اندک اندک درشرایطی قرارمی گیرد که موجبات هلاکت و نابودی خودش را فراهم می کند.پیامبر(ص) می فرماید: ناسزاگوی به مؤمن همچون کسی است که در آستانه هلاکت باشد(منتخب میزان الحکمه، ص 264)
خداوند اخلاق خوش به همه عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد